Στο δημοτικό σχολείο Βελβεντού, οι δάσκαλοι έκαναν ένα ενδιαφέρον πείραμα. Με κυρίως θέματα την αξία του νερού, το δάσος, το φυσικό περιβάλλον και την προστασία του, τα τοπικά προϊόντα και τη διατροφή, οι μαθητές -κατά τη διάρκεια διάφορων προγραμμάτων, που εξελίχθηκαν στο σχολείο- έγραψαν και εικονογράφησαν με τη βοήθεια των δασκάλων τους 11 παραμύθια, 11 φανταστικές ιστορίες που αυτές τις μέρες θα τυπωθούν σε βιβλίο και θα μπορεί να τις ανακαλύψει κάποιος στα βιβλιοπωλεία της χώρας.
Ένας από τους δασκάλους και «ψυχή» του προγράμματος, ο Γιάννης Γκίκας, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την εμπειρία του και «πώς μέσα από το παραμύθι τα παιδιά γνώρισαν την αξία του νερού και του δάσους, κατάλαβαν τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος, έμαθαν την τοπική ιστορία, γνώρισαν τη σωστή διατροφή».
Το πρώτο παραμύθι «Η Ελπίδα και η χελώνα της η Λιγνή» γράφτηκε το 2009, στο πλαίσιο εργασίας στο μάθημα της ευέλικτης ζώνης και η πλοκή του έχει να κάνει με τη ρύπανση της ατμόσφαιρας από τα εργοστάσια της ΔΕΗ. Ο Γιάννης Γκίκας θυμάται ότι το παραμύθι των μαθητών βραβεύτηκε σε διαγωνισμό που οργάνωσε η πρεσβεία της Δανίας στην Αθήνα και εκείνη τη χρονιά η ιστορία τους, μαζί με άλλες εργασίες από άλλα σχολεία της Ευρώπης, ταξίδεψε στη Δανία, όπου παρουσιάστηκε στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής για την Κλιματική Αλλαγή που έγινε στην Κοπεγχάγη. «Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν από το αποτέλεσμα και μαζί τους το χαρήκαμε και εμείς. Έτσι αποφασίσαμε την επόμενη χρονιά να δώσουμε συνέχεια στις παραμυθο-ιστορίες» τονίζει ο κ. Γκίκας.
Κάθε χρόνο τα παιδιά αναλαμβάνουν μια εργασία, π.χ. για το νερό, και γύρω από αυτή πλάθουν ολόκληρη ιστορία, την οποία στο τέλος εικονογραφούν. Εξηγεί: «Τα παιδιά δουλεύουν σε ομάδες σε ό,τι αφορά την εικονογράφηση των ιστοριών και στο τέλος αποφασίζουν -και με τη βοήθεια τη δική μας- ποια από τις εικονες είναι καλύτερη για να κοσμήσει την ιστορία που περιγράφουν. Σε ό,τι αφορά την πλοκή των ιστοριών, τα παιδιά βάζουν τις δικές τους ιδέες και στο τέλος συμφωνούμε από κοινού για την τελική πλοκή του παραμυθιού».
