Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Θέλω να σας παρουσιαστώ από το μηδέν, Από το πού ξεκίνησα μέχρι το πού με πήγαν τα ταξίδια μου σε όλο τον κόσμο». Κάπως έτσι μας προϊδεάζει για το τι έχει ετοιμάσει για την «Ηλιοφάνεια», τη συναυλία που θα δώσει τη Δευτέρα 13 Φλεβάρη 2017 ο Γιώργος Περρής.
Ο καλλιτέχνης, που το καλοκαίρι έκανε μια πετυχημένη περιοδεία με τον Μάριο Φραγκούλη με αφορμή τη συνεργασία τους στο δίσκο “Κιβωτός”, και που τα τελευταία χρόνια κάνει καριέρα στο εξωτερικό (συνεργασίες με μεγάλους καλλιτέχνες όπως η Lara Fabian και ο Michel Legrand), ανεβαίνει στη σκηνή του Βασιλικού θεάτρου για να συστηθεί ξανά, πρόσωπο με πρόσωπο με το κοινό της Θεσσαλονίκης. Στις… αποσκευές του θα έχει και τα δύο νέα τραγούδια που έγραψαν για εκείνον η Ευανθία Ρεμπούτσικα και ο Άρης Δαβαράκης που θα παιχτούν ζωντανά για πρώτη φορά.
Στο πρόγραμμα που θα παρουσιάσει περιλαμβάνονται και κομμάτια από το ξένο ρεπερτόριο, στα γαλλικά και τα αγγλικά, αλλά και πολλά γνωστά και αγαπημένα ελληνικά τραγούδια.
Ο ίδιος τόνισε σε συνέντευξη που μας παραχώρησε πως ανέκαθεν ήθελε να γίνει τραγουδιστής, στράφηκε στο εξωτερικό γιατί σε κάποια στιγμή της καριέρας του είχε βρεθεί εγκλωβισμένος στην Ελλάδα, χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς για αυτόν στο χώρο της μουσικής, και πώς ό,τι πέτυχε ήταν αποτέλεσμα σκληρής και συστηματικής δουλειάς.
Πλέον δρέπει τους καρπούς των προσπαθειών αυτών, όμως δεν σταματά τον αγώνα. «Ο ανταγωνισμός είναι ατελείωτος και πάντα θα πρέπει να αποδείξεις την αξία σου», σημείωσε.
Και μπορεί να ετοιμάζει νέο αγγλόφωνο άλμπουμ του που θα κυκλοφορήσει διεθνώς μέσα στη χρονιά, όμως απαντώντας σε ερώτησή μας για την απήχηση των ελληνικών τραγουδιών διεθνώς προσθέτει πως πάντα θα υπάρχει χώρος για αυτά. «Έχω δει Ρώσους να συγκινούνται με το “Χάρτινο το Φεγγαράκι” και Αμερικάνους να εντυπωσιάζονται με το “Τρίτο Στεφάνι”!», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
-Ποιος φοβάται την αγάπη;
-Σε κάποιο βαθμό ίσως όλοι μας..! Στη σημερινή εποχή έχουμε φτάσει να βανδαλίζουμε την αγάπη ως κάτι το ευτελές ή γλυκανάλατο. Η αγάπη όμως είναι το μοναδικό στοιχείο που πραγματικά ενώνει όλους εμάς τους ανθρώπους. Μας δίνει δύναμη και φτερά αλλά και μας καθηλώνει. Εγώ την φοβόμουν την αγάπη μικρότερος, φοβόμουν να την αποδεχτώ. Ίσως γι’ αυτό και να ήθελα τόσο πολύ να τραγουδήσω, για να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Μέσα στα χρόνια έμαθα πως αν δεν αποδεχτείς την αγάπη με ανοιχτά φτερά, τότε πολύ δύσκολα μπορείς επίσης και να την χαρίσεις πίσω.
-Πώς προέκυψε η συνεργασία με την κυρία Ευανθία Ρεμπούτσικα;
-Την Ευανθία την θαυμάζω εδώ και πολλά χρόνια, για την ιστορία της, τις πανέμορφες μελωδίες της και τη δύναμή της επί σκηνής. Μετά την συναυλία μας στο Ηρώδειο με τον Μάριο Φραγκούλη, επικοινωνήσαμε και μου χάρισε αυτά τα 2 εκπληκτικά κομμάτια σε στίχους του σπουδαίου Άρη Δαβαράκη. Η Ευανθία έχει μία απίστευτη, ήρεμη δύναμη που πιστεύω την περνάει σε όλες της τις μελωδίες. Εύχομαι η ζωή να μας ευλογήσει με πολλές ακόμη μελωδίες.
-Έρχεστε στη Θεσσαλονίκη για ένα live στο Βασιλικό Θέατρο; Τι να περιμένουμε;
-Είναι η πρώτη φορά που παίζω μόνος μου στην Ελλάδα, μετά από 6 χρόνια και η πρώτη μου φορά μόνος στη Θεσσαλονίκη… Αυτή θα είναι μία συναυλία “γνωριμίας”... θέλω να σας παρουσιαστώ από το μηδέν. Από το πού ξεκίνησα μέχρι το πού με πήγαν τα ταξίδια μου σε όλο τον κόσμο. Τραγούδια από τον πρώτο μου δίσκο μέχρι και τα πιο καινούργια τραγούδια που μου χάρισαν η Ευανθία και ο Άρης, περνώντας από το ξένο μου ρεπερτόριο, στα γαλλικά και τα αγγλικά. Φυσικά θα υπάρχουν και πολλά γνωστά και αγαπημένα τραγούδια από το ελληνικό ρεπερτόριο. Είχα όρεξη να μοιραστώ μαζί σας το πού βρισκόμουν τόσο καιρό, σαν μερικοί καλοί φίλοι που βρίσκονται μετά από καιρό και λένε τα νέα τους!
-Μέσα σε δύσκολους καιρούς καταφέρατε να κάνετε καριέρα στο εξωτερικό. Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σας έκτοτε; Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε; Και τι θυμάστε από τη στιγμή που έγινε αυτή η αλλαγή;
-Η αλλαγή έγινε σταδιακά.. Δεν ξύπνησα μία μέρα και αποφάσισα να φύγω! Βρέθηκα εγκλωβισμένος στην Ελλάδα, χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς για μένα στο χώρο της μουσικής, ίσως γιατί δεν ήξεραν πού να με εντάξουν. Πολύ αργά και σταδιακά άρχισαν να έρχονται κάποιες πρώτες ευκαιρίες από το εξωτερικό τις οποίες άρπαξα.. Στη συνέχεια όλα έγιναν με ατελείωτες ώρες δουλειάς, υπομονής και επιμονής. Τίποτα δεν μου δόθηκε απλόχερα, αλλά χρειάστηκε να χτυπήσω πολλές πόρτες μέχρι να ανοίξει ένα μικρό παραθυράκι. Η ζωή μου άλλαξε αρκετά, με την έννοια ότι βρίσκομαι συνεχώς σε ένα αεροπλάνο προς τον επόμενο προορισμό, την επόμενη συναυλία, την επόμενη ηχογράφηση. Με ατελείωτα όνειρα, ενθουσιασμό και ενέργεια πήγαινα και πηγαίνω από το ένα μέρος στο άλλο, προσπαθώντας να πετύχω το παιδικό μου όνειρο. Από την άλλη, όλο αυτό έχει ένα κόστος. Έχασα πολύτιμες στιγμές από τις ζωές των ανθρώπων που αγαπώ, έμαθα ότι τίποτε δεν είναι μόνιμο και αναγκάστηκα να προσαρμόζομαι σε όλες τις συνθήκες. Επίσης, έμαθα ότι ο ανταγωνισμός είναι ατελείωτος και πάντα θα πρέπει να αποδείξεις την αξία σου. Κρατάω όμως στιγμές που με σημάδεψαν και με γέμισαν συγκίνηση: από την πρώτη φορά που άκουσα τραγούδι μου στον Καναδά, μέχρι τον Εθνικό Ύμνο της Αμερικής στην Νέα Υόρκη στο Madison Square Garden μπροστά από 22000 κόσμο.
-Έχετε πει πως η μουσική δεν έχει σύνορα. Και πως μιλά μόνο τη γλώσσα της αγάπης, της ελευθερίας και πάνω από όλα της ελπίδας. Όμως ένα τραγούδι σε μια κατεξοχήν δύσκολη και γεωγραφικά περιορισμένη γλώσσα όπως τα ελληνικά δεν έχει το μειονέκτημα να ακουστεί από λιγότερους ακροατές; Πώς μπορεί να κερδίσει το χαμένο έδαφος;
-Εγώ είμαι η απόδειξη αυτού του πράγματος. Το έχω ζήσει στις συναυλίες μου ανά τον κόσμο.. Έχω δει Ρώσους να συγκινούνται με το “Χάρτινο το Φεγγαράκι” και Αμερικάνους να εντυπωσιάζονται με το “Τρίτο Στεφάνι”! Όταν το συναίσθημα είναι αληθινό και ουσιαστικό, τότε ο θεατής το εισπράττει. Ο κάθε καλλιτέχνης το προωθεί με το δικό του λιθαράκι. Σίγουρα τα ελληνικά δεν έχουν την ίδια μαζική απήχηση που έχουν τα αγγλικά, ωστόσο όσο υπάρχουν καλλιτέχνες που υποστηρίζουν τη γλώσσα μας σε όλο τον κόσμο, πάντα θα υπάρχει χώρος για το ελληνικό τραγούδι.
-Είστε μέλος του Horatio Alger Association of Distinguished Americans που δίνει υποτροφίες σε νέους μαθητές. Πώς γίνεται η επιλογή και τι περιλαμβάνουν οι υποτροφίες;
-Είμαι διεθνής πρεσβευτής αυτού του σημαντικού οργανισμού και τους στηρίζω μέσα από την δουλειά μου, προκειμένου να προωθηθούν οι σκοποί τους στην Αμερική και τον Καναδά. Ο οργανισμός αυτός έχει απονείμει πάνω από 130 εκατομμύρια δολάρια σε υποτροφίες, είναι τεράστιο έργο! Πρόκειται για παιδιά που έχουν αντιμετωπίσει πολύ δύσκολα χρόνια -είτε είναι φτώχεια ή κακοποίηση- αλλά έχουν την φιλοδοξία και τη θέληση να σπουδάσουν και να αλλάξουν όλες τις καταστάσεις γύρω τους προς το καλύτερο. Η διαδικασία ξεκινάει με μία έκθεση των παιδιών που αναλύουν από το πού προέρχονται ως το πού θέλουν να φτάσουν και αργότερα συνεχίζεται από μία επιτροπή που αποφασίζει ποιοι είναι οι υπότροφοι κάθε χρόνο.
-Θυμάστε πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική; Υπήρξαν στιγμές που είχατε ενδοιασμούς, δεύτερες σκέψεις για την επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική;
-Από 4 ετών δεν ήθελα τίποτε άλλο από την ζωή μου. Από τη μέρα που άκουσα το “Χάρτινο το Φεγγαράκι” από την Νάνα Μούσχουρη, αποφάσισα ότι η μουσική θα ήταν μονόδρομος για μένα. Μέσα στα χρόνια η μουσική και το τραγούδι έγιναν πυξίδα για μένα, οδηγοί μέσα στη χαρά και τη λύπη. Οι συναυλίες έγιναν διάδρομος απογείωσης όλων όσων έχω να πω. Μέσα από τη μουσική και τη φωνή μου έκανα όλα τα ερωτήματα που μπορεί να έχει ένας νέος άνθρωπος για τη ζωή, τον έρωτα, την αλήθεια. Πέρασα δύο περιόδους όπου ήθελα να τα παρατήσω, αλλά όλο αυτό οφειλόταν περισσότερο στις πραγματικότητες της βιομηχανίας της μουσικής, παρά στην αγάπη μου για το τραγούδι. Τελικά όμως η μουσική μού έδωσε την ελευθερία του να είμαι αυτός που ήθελα να είμαι, κι αυτό είναι ανεκτίμητο.
-Έχετε δουλέψει με διαφορετικούς και διακεκριμένους καλλιτέχνες. Ποια από τις συνεργασίες σας θα ξεχωρίζατε και γιατί;
-Είναι πάρα πολλές οι συνεργασίες που καθόρισαν την ζωή μου και την προσωπικότητά μου. Θα μου ήταν πραγματικά αδύνατο και άδικο, να σας πω μόνο μία, οπότε θα σας πω αυτές που σήμερα ορίζω ως πιο σημαντικές πρώτα για μένα ως άνθρωπο και κατ’ επέκταση ως καλλιτέχνη. Κατ’ αρχάς με τον Μάριο Φραγκούλη, από τον οποίο έμαθα πως πρέπει να ακολουθείς την φωνή μέσα σου και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι από σένα. Λίγο αργότερα γνώρισα την Lara Fabian, ένα από τα παιδικά μου ινδάλματα και είδα πως ακόμα και οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες στον κόσμο είναι πραγματικά γενναιόδωροι και απλοί. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ήταν ορόσημο στην ζωή μου, με την ενέργειά της, τον επαγγελματισμό της και τον σεβασμό που έχει για το κοινό. Τέλος, πιο πρόσφατα, συγκλονιστική ήταν η σύμπραξή μου με έναν θρύλο της παγκόσμιας μουσικής, τον Michel Legrand, από τον οποίο ρούφηξα σαν σφουγγάρι κάθε στιγμή μαζί του, δίπλα στο πιάνο.
-Αυτό το διάστημα ετοιμάζετε και ένα αγγλόφωνο άλμπουμ. Σε τι στάδιο βρίσκεται;
-Βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο της γραφής και ηχογράφησης των κομματιών. Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί συνεργάζομαι με μερικούς από τους σπουδαιότερους παραγωγούς του κόσμου για αυτό τον δίσκο, αλλά και ταυτόχρονα τρομοκρατημένος, καθώς συνυπογράφω όλα τα τραγούδια του δίσκου τόσο στη μουσική όσο και στους στίχους. Είναι μία επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία, αλλά συνάμα και πολύ δημιουργική. Μία περιπέτεια που δεν περίμενα ότι θα με γέμιζε με τόση ενέργεια αλλά και πρόκληση. Εύχομαι ο κόσμος να αγαπήσει αυτά τα κομμάτια όσο και εγώ… Θα κυκλοφορήσει διεθνώς το φθινόπωρο του 2017!
Χρήσιμα
Ώρα έναρξης: 20:30. Είσοδος: 15 ευρώ. Προπώληση: www.ticketservices.gr, τηλεφωνικά στο 210- 7234567, στα ταμεία του θεάτρου (Λ. Μεγάλου Αλεξάνδρου), Ιανός (Αριστοτέλους, Mediterranean Cosmos)
