Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Τέσσερις γονείς βρίσκονται σε ένα σαλόνι με κίτρινες τουλίπες, δοκιμάζουν ένα γευστικό κλαφουτί, πίνουν εσπρέσσο και συζητούν.
Η αφορμή; Ο καβγάς των παιδιών 11χρονων παιδιών τους. Ενώ λοιπόν μιλούν πολιτισμένα για το πώς και το γιατί του καβγά, θα βγει στην επιφάνεια ο πιο βίαιος εαυτός τους, θα εκτοξεύσουν κατηγορίες ο ένας απέναντι στον άλλο, θα μιλήσουν για τα προβλήματα που έχουν μέσα στο γάμο, αλλά και για τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτά συμβαίνουν στο έργο της Γιασμίνας Ρεζά «Ο Θεός της Σφαγής» που παίζεται στο Θέατρο Αριστοτέλειον (Αριστοτέλους 2) από την Κυριακή του Πάσχα.
«Ο Θεός της Σφαγής είναι η πρωτόγονη λειτουργία που θα μας συντροφεύει όσο θα είμαστε άνθρωποι. Δεν νομίζω ότι ο άνθρωπος θα πάψει να συγκρούεται με τα πρωτόγονα ένστικτά του» μάς δήλωσε σε τηλεφωνική μας επικοινωνία ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. «Ουσιαστικά ο τσακωμός των παιδιών είναι μια αφορμή και ίσως μια ασήμαντη αφορμή, για να αποκαλυφθούν προβλήματα που προϋπάρχουν», συμπλήρωσε ο ηθοποιός που υποδύεται τον έμπορο ειδών κιγκαλερίας. Μοιράζεται τη σκηνή με άλλους τρεις ταλαντούχους συναδέλφους του: τη Στεφανία Γουλιώτη (μια μπίζνες γούμαν που προσπαθεί να κάνει τον άνδρα της να ενδιαφερθεί για το τι συμβαίνει στο σπίτι), τη Λουκία Μιχαλοπούλου (μια φιλότεχνη ακτιβίστρια, που έχει σκοπό να επιβάλλει τους κανόνες του πολιτισμού με το ζόρι) και τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη(έναν μεγαλοδικηγόρο, που έχει εξαρτημένη σχέση με το κινητό και τη δουλειά του). Ειδικά με τον τελευταίο, που υπογράφει εδώ και τη σκηνοθεσία, μετρούν πολλές συνεργασίες. «Μου αρέσει ο τρόπος που διαβάζει τα έργα και η συνεργασία μαζί του έχει πλέον έναν αυτόματο τρόπο λειτουργίας», μας είπε ο κ. Παπασπηλιόπουλος που αποκάλυψε πως θα παίξει μαζί του και του χρόνου.
-Τι θα κάνατε σε περίπτωση που το δικό σας παιδί μπλέκονταν σε ένα καβγά;
-Επειδή κατά κάποιο τρόπο έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση και μπορώ να ανακαλέσω την εικόνα, και αν ποτέ μου συνέβαινε ξανά, πιστεύω πως επειδή έχω έντονη πειθαρχία δεν θα το εξωτερίκευα τόσο όσο οι ήρωες του έργου στο οποίο παίζω. Όμως πιστεύω πως τα συναισθήματα θα ήταν τα ίδια.
-Πώς ξεδιπλώνονται οι συγκρούσεις των τεσσάρων ηρώων;
-Ο τσακωμός των παιδιών είναι μια αφορμή και ίσως μια ασήμαντη αφορμή, για να αποκαλυφθούν προβλήματα που προϋπάρχουν. Είναι ένας καλός λόγος για να μαζευτούν τέσσερις ενήλικες που είναι εξαναγκασμένοι να λύσουν με έναν τρόπο και τα δικά τους προβλήματα, θέματα που υπάρχουν για τα παιδιά τους, αλλά και μεταξύ τους και με τον ίδιο τους τον εαυτό. Είναι περισσότερο ένας… εμφύλιος πόλεμος όπως κάθε φορά που αντιμετωπίζεις προβλήματα που φέρνει η συνύπαρξη των ατόμων. Νομίζω ότι το θέμα της συνύπαρξης, είτε σε κοινωνικό, είτε σε προσωπικό επίπεδο, είναι αυτό που θίγει η Ρεζά.
-Ο εγκλεισμός βοηθά στο να βγουν αυτά τα προβλήματα στην επιφάνεια;
-Είναι μια βολική συνθήκη θα έλεγα για να αποκαλυφθούν αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν. Και δεν αναφέρομαι τόσο στο θέμα με τον καυγά των παιδιών γιατί αυτό είναι ουσιαστικά αδύναμο. Τα πραγματικά θέματα είναι μεταξύ του κάθε ζευγαριού, αλλά και ανάμεσα στα δύο ζευγάρια. Όμως βρίσκουν το κατάλληλο έδαφος σε αυτό το σπίτι και εξωτερικεύονται.
-Ποιος είναι εν τέλει ο Θεός της Σφαγής;
-Ο Θεός της Σφαγής είναι η πρωτόγονη λειτουργία που θα μας συντροφεύει όσο θα είμαστε άνθρωποι. Δεν νομίζω ότι ο άνθρωπος θα πάψει να συγκρούεται με τα πρωτόγονα ένστικτά του. Οργανώνει, ελέγχει τον εαυτό του- ειδικότερα στη Δυτική Κοινωνία, υπάρχει περισσότερη οργάνωση προς αυτή την κατεύθυνση- και προσπαθεί διαρκώς να τιθασεύσει και τον Θεό της Σφαγής που υπάρχει μέσα του, και σε μεγάλο βαθμό τον καταστρέφει. Έχουμε κάνει βήματα μπροστά. Δεν παίζουν πια οι άνθρωποι ξύλο στο δρόμο. Το να δέρνει κανείς τα παιδιά του ή τη γυναίκα του δεν είναι λύση. Τώρα οι πράξεις αυτές είναι παράνομες και κατακριτέες. Πριν 30 χρόνια δεν συνέβαινε αυτό. Η χειροδικία ήταν νόμιμη και αποδεκτή. Θυμηθείτε είχαμε το «Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο».
Όμως και σήμερα είναι πιθανό με 2-3 συνθήκες να επανέλθει ο άνθρωπος στον βίαιο εαυτό του. Και αυτό είναι ένδειξη πως ο Θεός της Σφαγής συνεχίζει να υπάρχει εν υπνώσει και είναι έτοιμος να διαμεσολαβήσει αν κάτι αλλάξει.
-Έχετε δει την κινηματογραφική μεταφορά της ταινίας; Και πόσο προσθέσατε δικά σας στοιχεία στην παράσταση;
-Όχι δεν έχω δει την ταινία και μάλιστα θα έλεγα πως εμείς ακολουθήσαμε περισσότερο το θεατρικό έργο. Δεν προσθέσαμε πέρα από 5 ίσως φράσεις.
-Το ρωτάω γιατί μου φάνηκε για παράδειγμα στον ήρωα που υποδύεστε εσείς να υπάρχει μια πιο μεσογειακή σχέση μάνας-γιου…
-Αυτό ίσως να φαίνεται έτσι γιατί είμαι Έλληνας οπότε έχω έναν διαφορετικό τρόπο να προσεγγίσω το ρόλο και ιδιαίτερα στη σχέση μάνας - γιου. Όμως το κείμενο δεν πειράχτηκε καθόλου. Είναι όπως το έγραψε η Ρεζά. Και η συγγραφέας αναφέρεται στα επίμονα τηλεφωνήματα της μητέρας στον γιο σε σημείο που αυτός να αγανακτήσει.
-Συνεργάζεστε για ακόμη μια φορά με τον κ. Μαρκουλάκη. Πώς είναι να δουλεύει κανείς μαζί του;
-Μου αρέσει ο τρόπος που διαβάζει τα έργα και η συνεργασία μας είναι πλέον σε μια αυτόματη λειτουργία. Ίσως γι΄αυτό είναι δύσκολο να απεμπλακούμε (γέλια) και του χρόνου θα είμαστε και πάλι μαζί.
Παραστάσεις: απόψε, 19, 20,21,26,27,28/4 στις 9.15 μμ, 22, 23,29 και 30/47.00 μμ & 9.15 μμ. Τιμές εισιτηρίων : 20 €, 15 € φοιτητικό – μαθητικό.
- Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 8938111
- Εκδοτήρια Θεάτρου 2310 262 051
-Καταστήματα ΓΕΡΜΑΝΟΣ
-Καταστήματα cosmote.
