Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Στην ιστορία αγάπης της Πηνελόπης Δέλτα με τον Ίωνα Δραγούμη αναφέρεται το νέο βιβλίο του Στέφανου Δάνδολου με τίτλο «Ιστορία χωρίς όνομα» (εκδόσεις Ψυχογιός).
«Από την αρχή της καριέρας μου ήθελα να αποτίσω έναν φόρο τιμής στην συγγραφέα που με γαλούχησε και με ταξίδεψε και με έκανε στην εφηβεία να αγαπήσω τη λογοτεχνία», ανέφερε ο ίδιος εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να γράψει αυτό το μυθιστόρημα. Μάλιστα σε αυτό του το βιβλίο ο Δάνδολος φέρνει στο φως τα γεγονότα που συνέβησαν στην Πηνελόπη Δέλτα την περίοδο που βρίσκονταν σε σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης και που συνέβαλαν καθοριστικά στην απόφασή της να γίνει συγγραφέας.
Λίγο πριν την παρουσίαση του μυθιστορήματός του που θα γίνει την Πέμπτη 30/11 στις 19.00 στον Ιανό (Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη) ο Στέφανος Δάνδολος απάντησε στις ερωτήσεις μας.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για αυτό το μυθιστόρημα;
-Ήταν ένας στόχος εδώ και πολλά χρόνια. Από την αρχή της καριέρας μου ήθελα να αποτίσω έναν φόρο τιμής στην συγγραφέα που με γαλούχησε και με ταξίδεψε και με έκανε στην εφηβεία να αγαπήσω τη λογοτεχνία. Η έρευνα για τα δύο προηγούμενα μυθιστορήματά μου με έφερε σε επαφή με τη ζωή της, κι έτσι μόλις τελείωσα το «Όταν θα δεις τη θάλασσα» ήμουν έτοιμος να δώσω σάρκα και οστά σε αυτό το παλιό όνειρο, να γράψω δηλαδή το μυθιστόρημα της σχέσης της με τον Ίωνα Δραγούμη.
-Τι νέο προέκυψε κατά την έρευνά σας στην περίοδο συγκέντρωσης του υλικού για το βιβλίο σας;
-Η ζωή της σε κείνο το σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης, από την άνοιξη του 1908 ως το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς. Είναι ένα κεφάλαιο του βίου της που έχει εξιστορηθεί από την ίδια στα δημοσιευμένα ημερολόγιά της, αλλά δεν είχε αναδειχθεί ποτέ ως γεγονός και ως καταλύτης των ετών που ακολούθησαν. Το κλειδί στις αληθινές ιστορίες που γίνονται μυθιστορήματα είναι να χτίσεις μια πλοκή που θα κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ώστε να μην μοιάζουν με άψυχες μυθιστορηματικές βιογραφίες, και το κεφάλαιο του σανατορίου υπήρξε καθοριστικό στον τρόπο που ξεκλειδώθηκε το εγχείρημά μου.
-Πώς θα περιγράφατε την Πηνελόπη Δέλτα;
-Ως μια βαθύτατα πονεμένη ύπαρξη που από τα παιδικά της χρόνια αναζητούσε ένα είδος ευτυχίας το οποίο υπάρχει μόνο στα όνειρα.
.jpg)
-Πόσο καθοριστική υπήρξε η γνωριμία της με τον Ίωνα Δραγούμη;
-Άκρως καθοριστική, κατά τη γνώμη μου. Ήταν μια γνωριμία που όχι μόνο τη βοήθησε να ανακαλύψει τον εαυτό της μέχρι τα πιο βαθιά σκοτάδια του, αλλά της έδωσε και το έναυσμα, μετά το τέλος της σχέσης τους, να αποτολμήσει την τελευταία μορφή επανάστασης που της είχε απομείνει: το να γίνει συγγραφέας.
-Ποια από τα βιβλία της ξεχωρίζετε και γιατί;
-Όλα της τα βιβλία τα αγαπώ για διαφορετικούς λόγους, αλλά νομίζω ότι το πληρέστερο έργο της είναι το «Στα μυστικά του βάλτου».
-Θυμάστε πότε και γιατί αποφασίσατε να γίνετε συγγραφέας;
-Από παιδί ήξερα πως θα γίνω συγγραφέας. Λάτρευα τα βιβλία και επιζητούσα το καταφύγιο της μυθοπλασίας. Ήταν θέμα χρόνου θαρρώ.
-Ποιοι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
-Ω, είναι πάρα πολλοί. Ας πούμε όμως ότι η «αγία τριάδα» συγκροτείται από τους Σολ Μπέλοου, Βλαντιμίρ Ναμπόκοβ, Γκορ Βιντάλ.
-Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα
-Μόλις τελείωσα τη «Συμβίωση» του Ρίντιαν Μπρουκ (εκδόσεις Ψυχογιός) που μου φάνηκε εξαιρετικό, και είμαι έτοιμος να πιάσω το «Γυάλινο Παλάτι» (εκδόσεις Λιβάνη) του Άμιταβ Γκος.
