Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Την ιστορία της Νέρας, μιας αθώας σκυλίτσας που διώχτηκε με βίαιο τρόπο από το σπίτι που γεννήθηκε, και βρέθηκε μόνη και απροστάτευτη στον δρόμο, έγραψε η Μαρία Πανάγια στο πρώτο της παιδικό βιβλίο με τίτλο «Η Νέρα, η τύχη και μια ζωή σαν παραμύθι» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Θερμαϊκός σε εικονογράφηση του Δημήτρη Παπαμηνά.
Η ραδιοφωνική παραγωγός και ηθοποιός, όπως εξήγησε στον «Τύπο Θεσσαλονίκης» με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της στις 14/12/2019 ώρα 13.00 στον Ιανό (Αριστοτέλους 7), αποφάσισε να γράψει την ιστορία αυτή αφού υιοθέτησε τη Νέρα από μια φιλοζωϊκή από τον Πειραιά. Ένα ημίαιμο γκριφόν με κανίς περίπου 13 ετών. Μια σκυλίτσα τυφλή από το αριστερό μάτι, που βλέπει λίγο από το δεξί, είναι νεφροπαθής, ηπατοπαθής, δύσπιστη, αντικοινωνική και ανασφαλής. Που όμως για την ίδια είναι το καλύτερο σκυλάκι που υπάρχει στον κόσμο! Στόχος ήταν μέσα από το παραμύθι να μεταφέρει ένα μήνυμα ως προς τον τρόπο που μεταχειριζόμαστε τα ζώα. Κυρίως θέλησε να απευθυνθεί στους ενήλικες που χρειάζονται περισσότερη δουλειά καθώς είναι απορροφημένοι στην καθημερινότητά και στα προβλήματά τους, και δεν αλλάζουν εύκολα συμπεριφορά.
Παράλληλα εξήγησε γιατί «ο αριθμός των αδέσποτων αυξάνεται και θα αυξηθεί κι άλλο» μελλοντικά.
-Ποια είναι η σχέση σας με τα ζώα;
-Τα ζώα με εντυπωσιάζουν. Ο τρόπος που επικοινωνούν μεταξύ τους, η θέληση τους για ζωή, ο αγώνας τους για επιβίωση, οι αντοχές τους, η αθωότητα τους και κυρίως ο τρόπος που δέχονται τα πράγματα ως έχουν χωρίς να αντιστέκονται. Τα σέβομαι και προσπαθώ να τα προστατεύω.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο;
-Όταν υιοθέτησα τη Νέρα άρχισα να παρατηρώ τη συμπεριφορά της σε διάφορα ερεθίσματα και αποφάσισα να την καταγράψω. Έτσι σιγά-σιγά συνειδητοποίησα ότι άρχισα να γράφω μια ιστορία. μια ιστορία που αυτή αφηγούνταν κι εγώ κατέγραφα.
-Στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες πόλεις της χώρας μας, συναντά κάνεις αδέσποτα στους δρόμους. Γιατί ο αριθμός τους είναι αυξημένος; και πόσο ευαισθητοποιημένοι είμαστε σε θέματα κακοποίησης ζώων;
-Ο αριθμός των αδέσποτων αυξάνεται και θα αυξηθεί κι άλλο γιατί τα μέτρα που λαμβάνονται δεν είναι στοχευόμενα με προγραμματισμό και σοβαρό ενιαίο σχεδιασμό πανελλαδικά και το χειρότερο, τις αποφάσεις παίρνουν άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να δουν με την ίδια ευαισθησία και γνώση και τις δυο πλευρές, ανθρώπου- ζώου.
Νομίζω πως είμαστε πολύ ευαισθητοποιημένοι πλέον σε θέματα κακοποίησης ζώων. Και υπάρχουν πια νόμοι, που βεβαίως επιδέχονται βελτιώσεων, αλλά σίγουρα χρειάζεται και να επιβάλλονται αυστηρές κυρώσεις στους παραβάτες.
Αλλιώς δημιουργείται ένα κλίμα αβεβαιότητας για τον ευαισθητοποιημένο πολίτη. Πώς λοιπόν μπορεί να καταγγείλει και να δράσει- με εχθρό του- αντί για σύμμαχο τελικά, το νόμο και το κράτος;
-Τι θέλετε να πείτε μέσα από την ιστορία που ζει η Νέρα ;
-Την ιστορία χιλιάδων ζώων σε όλο τον κόσμο, κατοικίδιων, οικόσιτων, ζώων εκτροφής και άγριων. Η ζωή τους είναι γεμάτη πόνο, φόβο και κακοποίηση. Όλα αυτά μπορούν να μετριαστούν και ίσως ιδανικά και να επαλειφθούν, και εξαρτάται από όλους εμάς, τις συνήθειες μας και την καθημερινότητά μας.
-Πόσο μπορεί ένα παραμύθι να βάλει τους σπόρους, τη βάση για μια καλύτερη συμπεριφορά στα παιδιά;
-Νομίζω πως μπορεί να το κάνει σε μεγάλο βαθμό. Όμως δεν σας κρύβω, πως όταν ξεκίνησα να γράφω αυτή την ιστορία, σκεφτόμουν τους ενήλικες. Τα παιδιά είναι εύκολο να αγαπήσουν, να προβληματιστούν, να νιώσουν. Οι ενήλικες χρειαζόμαστε περισσότερη δουλειά. Είμαστε απορροφημένοι από τα προβλήματα μας, την καθημερινότητα, προσκολλημένοι σε συνήθειες που δεν μας κάνουν καλό, λάτρεις τις ημιμάθειας και ταυτόχρονα ‘ειδικοί’ σε θέματα για τα οποία γνωρίζουμε ελάχιστα. Ελπίζω το παραμύθι να καταφέρει να τα αλλάξει αυτά. Τότε, η Νέρα κι εγώ θα έχουμε πετύχει.
*Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Φυσικοθεραπεύτρια- Ιδρυτικό Μέλος straycare.gr Αδέσποτη Φροντίδα Μαρία Θεοδοσίου, η Κλινική Ψυχολόγος Μαρίζα Καζακλάρη, η υπεύθυνη εκδόσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας Ιωάννα Δανδέλια και η συγγραφέας Μαρία Πανάγια.
