Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Μια γυναίκα επιστρέφει στο χωριό της στην Ήπειρο. Κάθεται σε έναν καναπέ και περιμένει κάτι να συμβεί… O Γιάννη Διδασκάλου και η Σοφία Μπλέτσου έκαναν διασκευή στο διήγημα της Λένας Κιτσοπούλου, από το βιβλίο της “Οι μεγάλοι δρόμοι” και παρουσιάζουν τον “Κατάθλα» σε θεατρικό μονόλογο στο Πολυχώρο Τέχνης Alte Fablon (Φιλίππου 71 και Χριστοπούλου). «Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν χαρακτήρα που να είναι σαν όλους αυτούς που περνούν δίπλα μας στο δρόμο και σου φαίνονται μια χαρά αλλά όταν φτάνουν σπίτι τους βγάζουν τη “μάσκα” του χαμόγελου και ζουν ένα μαρτύριο. Ο καθένας το δικό του. Επίσης εστιάσαμε πολύ στον παροντικό χρόνο», ανέφερε η κυρία Μπλέτσου στο TyposThes. Ερωτηθείσα σχετικά με το θέμα της κατάθλιψης που θίγει το κείμενο η ηθοποιός τόνισε πως «Ο χαρακτήρας του έργου απαντάει πως η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται με το να βιωθεί. Με το να καθίσεις σε έναν καναπέ και να παρατηρήσεις τι συμβαίνει χωρίς να κάνεις τίποτε άλλο». Περισσότερα στην συνέντευξη που ακολουθεί.
-Τι θα δούμε επί σκηνής;
-Επι σκηνής θα δούμε έναν άνθρωπο, μία γυναίκα μόνη με τον καναπέ της, μόνη με το χάλι της, μόνη με τη μελιτζανοειδή της μύτη, μόνη με συντροφιά τη Νέλλη. Μόνη με την πραγματικότητα. Έχει επιστρέψει στο χωριό της στην Ήπειρο, καθισμένη σε έναν καναπέ και περιμένει να συμβεί κάτι. Ένας ήρωας, ή καλύτερα αντιήρωας, που δε διστάζει να έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του, μένοντας έξω από τις συμβάσεις της καθημερινής ζωής και τις “ταμπέλες” που κρεμάει μια κοινωνία για να μπορέσει να υπάρξει ως κάποιος μέσα σε αυτήν. Κόντρα στην πλειοψηφία επιλέγει να μην κάνει τίποτα.
-Πώς προετοιμάσατε την διασκευή του διηγήματος της Λένας Κιτσοπούλου; Πού εστιάσατε τη ματιά σας;
-Το κείμενο της Λένας Κιτσοπούλου είναι από μόνο του σχεδόν ένας μονόλογος. Η πρώτη φορά που ήρθαμε αντιμέτωποι με αυτό το κείμενο ήταν στη διπλωματική μου εργασία, στο Τμήμα Θεάτρου, του ΑΠΘ υπό την εποπτεία της Έφης Σταμούλη και τώρα είναι η δεύτερη φορά που το ξανά είδαμε εκ νέου. Η δίκη μας συμβολή στη διαμόρφωση του κειμένου σε θεατρικό έργο έχει να κάνει αρχικά με την αλλαγή της ταυτότητας του ήρωα. Το κείμενο στην αρχική του μορφή μιλάει για έναν άντρα που εμείς το διαμορφώσαμε για γυναικείο ρόλο αλλά αυτό σχεδόν καμία σημασία δεν έχει γιατί σε αυτό που δίνουμε σημασία είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτός ο άνθρωπος, μιας και θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε γυναίκα και οποιοσδήποτε άνδρας. Ακριβώς εκεί εστιάσαμε κι εμείς. Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν χαρακτήρα που να είναι σαν όλους αυτούς που περνούν δίπλα μας στο δρόμο και σου φαίνονται μια χαρά αλλά όταν φτάνουν σπίτι τους βγάζουν τη “μάσκα” του χαμόγελου και ζουν ένα μαρτύριο. Ο καθένας το δικό του. Επίσης εστιάσαμε πολύ στον παροντικό χρόνο. Στο χρόνο δηλαδή που συμβαίνει η παράσταση. Μιας και ο χαρακτήρας λαμβάνει υπόψιν του τους ανθρώπους που βρίσκονται μαζί του, δε διστάζει να θυμώσει με τους θεατές, να τους αγαπήσει και να τους πάρει μαζί του σε αυτό που συμβαίνει, κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο και με την ελευθερία του ηθοποιού να μπορεί να προσθέτει ατάκες της στιγμής.
-Γιατί η ηρωίδα αποφασίζει να απέχει; Να μείνει μόνη; Και πως αυτό λειτουργεί για την ίδια;
-Η ηρωίδα λέει σε ένα σημείο της παράστασης «κι εμένα η ανάγκη με έφερε εδώ. Μία ανάγκη που πάντα ορίζει τις πράξεις μου, που δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας δικής μου απόφασης» επομένως θα έλεγα πως δεν αποφασίζει εκείνη. Απλώς βιώνει ότι της συμβαίνει και παρατηρεί. Η απομόνωσή της έχει να κάνει με την απέχθεια που νιώθει για τις ταμπέλες που υπάρχουν μέσα στην κοινωνία και μας καθορίζουν σαν ανθρώπους. Καθορίζουν τον τρόπο που ενεργούμε, το θέλω, το πρέπει, το μπορώ, το σωστό, το λάθος, το άρρωστο, το υγιές που όλα αυτά τα έχει ορίσει η πλειοψηφία.
-Ο καναπές έχει ταυτιστεί κατά πολύ με την παραίτηση, την οκνηρία. Τι συμβολίζει το έργο;
-Επί σκηνής βλέπουμε μια πολυθρόνα ενώ σε όλο το έργο η ηρωίδα την αποκαλεί καναπέ. Ο καναπές λοιπόν στη δίκη μας προσέγγιση είναι ακόμη μια “ταμπέλα”. Όπως η κοινωνία έχει “βαφτίσει” αυτό τον άνθρωπο καταθλιπτικό έτσι κι αυτός ο άνθρωπος έχει “βαφτίσει” την πολυθρόνα του καναπέ. Η ηρωίδα με το να καθίσει στον καναπέ της, δεν παραιτείται από τη ζωή, απλώς δοκιμάζει να φτάσει τον εαυτό της στα άκρα. Τολμάει να μην κάνει τίποτα και να έρθει αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό. Δεν ξέρω πόσοι καταφέρνουμε να το κάνουμε αυτό σήμερα. Νομίζω όλοι μας κινούμαστε με τους ρυθμούς που μας επιβάλουν οι υποχρεώσεις γύρω μας.
-Η κατάθλιψη χτυπά την πόρτα ολοένα και περισσότερων ατόμων. Ποιο είναι το όπλο για την αντιμετώπιση της;
-Σαν Σοφία σε αυτή την ερώτηση δεν μπορώ να απαντήσω διότι η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια που αφορά τους ειδικούς του θέματος. Κάτι όμως που πάντα έχω στο μυαλό μου είναι μια συμβουλή της γιαγιάς μου που μου λέει: «να μην αγχώνεσε Σοφία για τίποτα, όταν δεν είσαι καλά τραγούδα». Ο χαρακτήρας του έργου απαντάει πως η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται με το να βιωθεί. Με το να καθίσεις σε έναν καναπέ και να παρατηρήσεις τι συμβαίνει χωρίς να κάνεις τίποτε άλλο. Το ερώτημα όμως είναι: τι είναι κατάθλιψη και ποιός την ορίζει. Είναι όντως αυτή η ηρωίδα καταθλιπτική;
Συντελεστές
Κείμενο: Λένα Κιτσοπούλου, Δραματουργική επεξεργασία - διασκευή: Γιάννης Διδασκάλου, Σοφία Μπλέτσου, Σκηνοθεσία: Γιάννης Διδασκάλου, Μουσική σύνθεση: Γιώργος Χρυσικός, Σκηνογραφική επιμέλεια: Γεωργία Παμπακά, Σχεδιασμός φωτισμού: Αθηνά Μπανάβα, Φωτογράφιση παράστασης: Θανάσης Κριτσωτάκης, Σχεδιασμός εντύπων: Χάρης Θώμος, Επικοινωνία: Απόστολος Λιάπης, Παραγωγή: Πολυχώρος τέχνης Alte Fablon, Επί σκηνής: Σοφία Μπλέτσου.
“Η άδεια για την παρουσίαση του διηγήματος ‘’Ο Κατάθλας’’ χορηγήθηκε από την εταιρία Musicentry, η οποία εκπροσωπεί τη συγγραφέα Λένα Κιτσοπούλου, την οποία ευχαριστούμε θερμά για την εμπιστοσύνη της”
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Παρασκευή και Σάββατο στις 21:30
04 / 05 / 11/ 12 / 18 / 19 / Φεβρουαρίου
Διάρκεια παράστασης
60’ λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 12 ευρώ, στην τιμή συμπεριλαμβάνεται και ένα ποτό
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ - ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
Πολυχώρος Τέχνης Alte Fablon
Δευτέρα – Παρασκευή 10:30 - 20:30
Απαραίτητη κράτηση λόγω περιορισμένων θέσεων.
Φιλίππου 71 & Χριστοπούλου. Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2314014430
ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Σύμφωνα με τις τελευταίες οδηγίες υγειονομικής προστασίας, η είσοδος στον χώρο του θεάτρου επιτρέπεται με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης και εγγράφου ταυτότητας.
Η μάσκα είναι υποχρεωτική καθόλη τη διάρκεια παραμονής των θεατών μέσα στο θέατρο.
