Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Από την έντυπη έκδοση "Τύπος Θεσσαλονίκης"
Ένα… ενοχλητικό κουνούπι ήταν αυτό που έδωσε στην Ζέτη Φίτσιου την ιδέα να γράψει ένα θεατρικό έργο που ξεχώρισε πριν λίγους μήνες.
«Το Κουνούπι» έγινε ραδιοφωνική ηχητική θεατρική παράσταση και κράτησε συντροφιά σε χιλιάδες ακροατές με πρωταγωνιστές τους Μυρτώ Αλικάκη και Νίκο Ψαρρά.
Τώρα, το έργο έγινε βιβλίο, και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις BookLab.
Η υπόθεση αναφέρεται σε ένα ζευγάρι που κοιμάται σε έναν συνεχόμενο ύπνο, σε ένα δωμάτιο, που έχει μείνει κλειστό εδώ και καιρό. Ξαφνικά ο θόρυβος ενός κουνουπιού τούς αναστατώνει και τους αναγκάζει στο να σηκωθούν από το κρεβάτι και να ξυπνήσουν μια και καλή από τον αδιάκοπο ύπνο τους….
«Σε συμβολικό επίπεδο, το κουνούπι είναι κάτι που μας αναγκάζει να ξεβολευτούμε από μια κατάσταση», ανέφερε η συγγραφέας προσθέτοντας πως αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό όμως μπορεί να σημάνει παράλληλα και μια νέα αρχή. Περισσότερα στην συνέντευξη που ακολουθεί.
-Τι κάνετε όταν σας ενοχλεί ένα κουνούπι;
-Στην πραγματική ζωή τα κουνούπια είναι για μένα εφιάλτης. Δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ αν δεν διώξω αυτόν τον ακάλεστο επισκέπτη από το δωμάτιο. Σε συμβολικό επίπεδο, το κουνούπι είναι κάτι που μας αναγκάζει να ξεβολευτούμε από μια κατάσταση. Αυτό ως γεγονός είναι ενοχλητικό, όμως στο τέλος μπορεί να σημαίνει μια νέα αρχή, κάτι καινούριο. Πολλές φορές, ακόμη κι αν δεν μας αρέσει, είναι πολύ χρήσιμο το ξεβόλεμα.
-Στο έργο ένα κουνούπι αφυπνίζει τους δύο ήρωες. Σήμερα πόσο μπορεί να «ξεβολευτεί» ένας άνθρωπος; Ποια τα εμπόδια που στέκονται προς την αφύπνισή του;
-Η αφύπνιση μπορεί να γίνει είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο. Σε ό,τι έχει να κάνει με τον καθένα ξεχωριστά, το εμπόδιο μπορεί να είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, οι φόβοι, οι ανασφάλειές μας, οι συνήθειες που έχουμε εγκαταστήσει για να νιώθουμε ασφαλείς. Σε έναν φανταστικό κόσμο, αν όλοι μας «ξυπνούσαμε» τον εαυτό μας τότε θα «ξυπνούσε» αυτόματα και η κοινωνία. Η αλλαγή και η πρόοδος του καθενός ξεχωριστά διαμορφώνει το κοινωνικό σύνολο.
-Η παράσταση μιλάει για ένα ζευγάρι που έχει το στοιχείο της απομόνωσης, του εγκλεισμού. Πόσο αυτό «κούμπωσε» με τα πρόσφατα βιώματά μας από τα λοκντάουν;
-Η αλήθεια είναι πως όλοι αισθανθήκαμε λίγο πολύ εγκλωβισμένοι κι έτσι το έργο φάνηκε να ταιριάζει σε αυτή την κατάσταση. Για μένα το κουνούπι έχει να κάνει όμως περισσότερο με τους εσωτερικούς μας εγκλωβισμούς, αυτούς που δεν μας περιορίζουν χωρικά αλλά νοητικά και ψυχικά. Ίσως όλη αυτή η κατάσταση που περάσαμε να έγινε μια αφορμή να «σπάσει» η καθημερινότητά μας και να δούμε τι υπάρχει από πίσω. Ίσως να λειτούργησε ως ένα κουνούπι που μας ξεβόλεψε από τη συνήθεια της καθημερινότητάς μας.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για «Το κουνούπι»;
-Από ένα κουνούπι που δεν με άφησε να κοιμηθώ ένα βράδυ.
-«Το κουνούπι» ήταν μια επιτυχημένη παράσταση ραδιοφωνικού θεάτρου. Πιστεύετε πως υπάρχει πρόσφορο έδαφος για μια αναβίωση αυτού του θεατρικού είδους;
-Το ηχητικό θέατρο αναγεννήθηκε μέσα στην περίοδο της πανδημίας. Όμως η στροφή προς τα ηχητικά αρχεία και τα podcasts είχε γίνει πιο πριν. Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί μια τεράστια βιομηχανία ηχητικών αρχείων. Ίσως κάπου να ήρθε ένας κορεσμός με την εικόνα και στραφήκαμε ξανά σε μια άλλη αίσθηση, την ακοή.
-Το θεατρικό έργο κυκλοφορεί σε βιβλίο. Μιλήστε μας για αυτό το εγχείρημα;
-Το έργο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις BookLab το Νοέμβριο του 2021. Η Ανδρονίκη Μαστοράκη και ο εκδοτικός οίκος BookLab κάνουνε μια σημαντική προσπάθεια στο χώρο του θεατρικού έργου στηρίζοντας τους θεατρικούς συγγραφείς. Θα ήθελα να την ευχαριστήσω προσωπικά για τον τρόπο που δουλεύει πάνω στα βιβλία.
-Ποια τα επόμενα βήματά σας;
-Ετοιμάζουμε κάποια νέα πράγματα για το www.iroes.art μέσα στο επόμενο διάστημα.
