Της Λεμονιάς Βασβάνη
«Η αφήγηση πρέπει να αγγίζει το συναίσθημα (…).Το παραμύθι συνόδευσε την ανθρωπότητα στην πορεία της ανά τους αιώνες», ενώ ακόμη και σε καιρούς κρίσης και συγκρούσεων «υπάρχει σοβαρός λόγος να αφηγούμαστε παραμύθια γιατί η αφήγησή τους εν-θυμίζει στους ανθρώπους ότι είναι ελεύθερα πλάσματα, ότι οι ίδιοι επιλέγουν τον τρόπο που θα ζήσουν και ότι δεν είναι μόνοι του».
Αυτά αναφέρει η αφηγήτρια, εικαστικός, ιδρυτικό μέλος της ActionArt κυρία Ροδάνθη Δημητρέση, με αφορμή τις εκδηλώσεις που έχουν ετοιμάσει για τον διπλό εορτασμό της Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης και τη Γιορτή Γαλλοφωνίας.
Σήμερα 19 Μαρτίου στις 18.00 θα δοθεί δια ζώσης στο Γαλλικό Ινστιτούτο για μικρούς και μεγάλους η παράσταση αφήγησης με τίτλο «Το μαγικό ταμπούρλο, O Κβάκου Ανάνσε, και ο γενναίος κόκκορας!» και αφηγήτριες τις Ροδάνθη Δημητρέση και Ασημένια Ταμπάκη, ενώ την Κυριακή 20 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι σε ζωντανή διαδικτυακή αφήγηση (Συνδεθείτε με τον παρακάτω σύνδεσμο: https://zoom.us/j/97342908128?pwd=U0xGczM4anNsLzRlNUEwS0RZd1Bmdz09 . Σημείωση: Θα υπάρχει ταυτόχρονα μετάφραση ), τρεις αφηγητές από την Ελλάδα και τη Γαλλία, η Ροδάνθη Δημητρέση, ο Jean Porcherot και Claire Rousseau αφηγούνται παραμύθια του κόσμου που στέλνουν μήνυμα υπέρ της ειρήνης και της ελευθερίας.
Στο πώς συνδυάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης και τη Γιορτή Γαλλοφωνίας η κυρία Δημητρέση μάς εξήγησε: «Η ΑctionArt δουλεύει για τη διαπολιτισμικότητα μέσα από την αφήγηση και της τέχνες. Η σχέση με τη Γαλλία είναι πολύχρονη καθώς είναι ο χώρος στον οποίο μαθήτευσα ως αφηγήτρια και ως καλλιτέχνης. Η γιορτή Γαλλοφωνίας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε διάφορους πολιτισμούς και καθώς η γλώσσα βοηθά η πληροφορίες και η ανταλλαγή βοηθά να κατανοήσουμε τις ομοιότητές των πολιτισμών , τις διαφορές την μοναδικότητά τους. Ο αφηγητής χρειάζεται να φέρνει τους ανθρώπους κοντά, να δημιουργεί τη γέφυρα για να γίνει η συνάντηση των ανθρώπων Αυτό βοηθά σιγά σιγά στην εκπαίδευση και στην αποδοχή του άλλου του διαφορετικού , βοηθά στην εξάλειψη του φόβου που η έλλειψη άγνοιας δημιουργεί».
Ποια είναι άραγε η σημασία της αφήγησης σήμερα; Η κυρία Δημητρέση αναφέρει στον «Τύπο Θεσσαλονίκης»: «Η σημασία της αφήγησης είναι διαχρονική, είναι μια από τις αρχαιότερες μορφές προφορικού λόγου και επικοινωνίας,. Δεν σταματάμε να μιλάμε και να αφηγούμαστε μέσα στην καθημερινότητά μας στιγμές της ζωής μας ή των άλλων, για οτιδήποτε. Η αφήγηση για να γίνει χρειάζεται τουλάχιστον δύο. Χρειάζεται μια σχέση που τη στιγμή της πράξης της αφήγησης αγγίζεται το συναίσθημα . Εκεί βρίσκεται η σπουδαιότητά της. Τη σημασία και τη δύναμή της την αξιοποιούν τις τελευταίες δεκαετίες για πολλούς και διαφορετικούς λόγους σε πολλούς χώρους, τη διαφήμισή, τις επιχειρήσεις, την πολιτική…Το συναίσθημα πείθει…
Γιατί όμως η αφήγηση παραμυθιών είναι απαραίτητη και ιδιαίτερα τον καιρό κρίσεων και συγκρούσεων; Η αφήγησή αποτελούσε τη βασική ψυχαγωγία των κοινωνιών και το μέσο μύησης των μελών στα μυστικά της ζωής και στις κοινωνικές λειτουργίες. Ο αφηγητής , ήταν πρόσωπο σεβαστό και σοφό γιατί μέσα από την αφήγηση και τα μηνύματα των ιστοριών και παραμυθιών συνέβαλλε καθοριστικά στην επίλυση κρίσεων, συγκρούσεων.
«Το παραμύθι συνόδευσε την ανθρωπότητα στην πορεία της ανά τους αιώνες»
Το παραμύθι συνόδευσε την ανθρωπότητα στην πορεία της ανά τους αιώνες. Ιδιαίτερα τα μαγικά παραμύθια παρόλο που πολλές φορές είναι σκληρά , μικροί και μεγάλοι τα αγαπούν γιατί διαπραγματεύονται ζητήματα θεμελιακά που απασχολούν την ανθρώπινη ύπαρξη . Τα αγαπούν γιατί τελικά ο ήρωας καταφέρνει να κάνει την υπέρβαση να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να ζήσει μια ζωή όπως πραγματικά τη θέλει αυτός μια ζωή απαλλαγμένη από τις προσδοκίες των άλλων. Τα παραμύθια δίνουν λύσεις , συνδέουν με τα αόρατα νήματά τους την ανθρωπότητα και δείχνουν τον δρόμο της αγάπης, της ελευθερίας, της ειρήνης. Τα παραμύθια αφυπνίζουν.
Και σε καιρούς κρίσης και συγκρούσεων υπάρχει σοβαρός λόγος να αφηγούμαστε παραμύθια γιατί η αφήγησή τους εν-θυμίζει στους ανθρώπους ότι είναι ελεύθερα πλάσματα, ότι οι ίδιοι επιλέγουν τον τρόπο που θα ζήσουν και ότι δεν είναι μόνοι του».
Πώς μπορεί να ανταπεξέλθει η αφήγηση στην κυριαρχία της εικόνας και των υπολογιστών/ κινητών/ τάμπλετ; Ο γάλλος Jean Porcherot που είναι αφηγητής πάνω από 35 χρόνια αναφέρει: « το παραμύθι είναι η τέχνη του λόγου. Οι εικόνες δεν μπορούν να ακυρώσουν την αξία του λόγου Είναι αυτός ο λόγος που θέτει σε μια σχέση τον έναν με τον άλλον. Η συνεχής έκθεση στην οθόνη σημαίνει έλλειψη διάδρασης με τους άλλους, οδηγεί στην απουσία εκπαίδευσης για τη διαχείριση των συναισθημάτων και συμπεριφορών. Με τις εικόνες στον υπολογιστή/κινητά/ταμπλετ είμαστε μόνοι».
«Η έτοιμη εικόνα των κινητών/ υπολογιστών περιορίζει τη φαντασία μας κι ακόμη περισσότερο τη φαντασία των παιδιών»
Από την πλευρά της η νέα αφηγήτρια Ασημένια Ταμπάκη σημειώνει: «Είναι αλήθεια πως ζούμε στην εποχή της εικόνας. Είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι σε μια έτοιμη εικόνα η οποία περιορίζει τη φαντασία μας κι ακόμη περισσότερο τη φαντασία των παιδιών. Αντιθέτως, μέσω της αφήγησης παραμυθιών, δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να πλάσσουν τις δικές τους εικόνες και να δώσουν μορφή σε ήρωες και καταστάσεις χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους.
Επιπλέον, η αφήγηση παραμυθιών μας δίνει τη δυνατότητα να αλληλεπιδράσουμε μεταξύ μας να δημιουργήσουμε σχέσεις .Με λίγα λόγια, τα παραμύθια και η αφήγηση τους, μας βοηθούν να αναπτύξουμε πολύ βασικές και χρήσιμες ανθρώπινες δεξιότητες. Το έκαναν πάντα και θα συνεχίσουν να το κάνουν, αρκεί να τους δώσουμε χώρο στη ζωή μας».
Claire Rousseau : «Πρώτα απ΄ όλα να μπορεί να ακούει το κοινό»
Στο τι σκέφτονται όταν πρέπει να αφηγηθούν ένα παραμύθι η νέα αφηγήτρια ClaireRousseau ανέφερε στον «Τύπο Θεσσαλονίκης»: «Όταν πρέπει να πω μια ιστορία, σκέφτομαι πρώτα τι με κάνει τι θέλω να μοιραστώ. Μετά κοιτάζω τον κόσμο απέναντί μου, προσπαθώ να “αισθανθώ” το κοινό. Και τότε μερικές φορές υπάρχουν ιστορίες που πρέπει να βγουν, είναι η ώρα τους και έτσι τις λέω. Για μένα, μια από τις μεγαλύτερες αρετές ενός παραμυθά είναι πρώτα απ' όλα η ευαισθησία, η ακρόαση, το να μπορεί να ακούει το κοινό, ώστε το κοινό να ακούει με τη σειρά του. Και μετά να έχεις την επιθυμία, την ευχαρίστηση να μοιράζεσαι και να ξέρεις πώς να κάνεις στην άκρη για να ανοίξεις δρόμο για την ιστορία».
Ροδάνθη Δημητρέση : «Η μεγαλύτερη αρετή του αφηγητή είναι η ταπεινότητα και η γενναιοδωρία»
Από την πλευρά της Ροδάνθη Δημητρέση είπε: «Στην επιλογή των παραμυθιών που θα αφηγηθώ παίζουν ρόλο τρία πράγματα: η επιθυμία μου να μοιραστώ τη χαρά ή τους προβληματισμούς, τα μηνύματα που μου στέλνουν οι άνθρωποι, και τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην κοινωνία τη συγκεκριμένη εποχή. Την ώρα της αφήγησης δεν σκέφτομαι τίποτε ζω το παραμύθι μαζί με το κοινό. Ζούμε μαζί το απόλυτο τώρα.
Η μεγαλύτερη αρετή για μένα είναι η ταπεινότητα και η γενναιοδωρία . Είναι σημαντικό ο αφηγητής να έχει επίγνωση τι είναι διατεθειμένος να δώσει στο κοινό και τι είναι έτοιμος να λάβει. Σημασία δεν έχει πόσο ωραία τα λέει ο αφηγητής ή τι είδους τεχνικές θα αξιοποιήσει. Η αφήγηση είναι πέρα από τις τεχνικές απαιτεί ειλικρίνεια, αυθεντικότητα. Το κύριο μέλημά ενός ταπεινού και γενναιόδωρου αφηγητή είναι να υπηρετήσει το παραμύθι».
Σημείωση
H παράσταση του Σαββάτου απευθύνεται σε μεγάλους και μικρούς από 6 χρονών και άνω!
Είσοδος δωρεάν. Μπορείτε να δηλώσετε τη συμμετοχή σας , συμπληρώνοντας τη φόρμα: https://forms.gle/CpvFdTpdQxZEcaCZ9.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ:
Οικονόμου στο TyposThes: Η απάντηση για κορωνοϊό και… υπουργικό συμβούλιο
Θεσσαλονίκη: «Έξυπνη πόλη» με 9,9 εκατομμύρια ευρώ από Ταμείο Ανάκαμψης
ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ: Τροχαίο με λεωφορείο ΟΑΣΘ και 2 τραυματίες στη Θεσσαλονίκη
