Μετά από 10 sold out παραστάσεις, η Ποιητική του Χώρου της Die Wolke παίρνει παράταση για μια ακόμη φορά, το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου! Σε μια παράσταση που κανείς δεν πρέπει να χάσει, ένα καστ τεσσάρων χορευτριών διαφορετικών ηλικιών μας προσκαλεί σε μια βουτιά σε οικείες αισθήσεις, όπου θα αναζητήσουμε το τι κάνει το χώρο μας προσωπικό μέσα από ποίηση, κίνηση, εικόνες, ήχους.
Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Gaston Bachelard από το 1958, η παράσταση Poetics of Space (“Η Ποιητική του Χώρου”) πραγματεύεται την εμπειρία των οικείων χώρων. Το σπίτι, καταφύγια, φωλιές, κρυψώνες, και άλλοι χώροι όπου μπορούμε να “υποχωρήσουμε” προς τον εαυτό μας, φέρνουν στο νου ποιητικές εικόνες, άμεσες αντιλήψεις του περιβάλλοντος που προηγούνται της συνειδητής σκέψης και της προσδίδουν ιδιότητες πέρα από λειτουργία και μορφή, επιτρέποντας στον παρατηρητή την ονειροπόληση. Το έργο χοροθεάτρου της Die Wolke, των δημιουργών της Τρικυμίας του Σαίξπηρ, του Δtopia, και του Trajectory of an Idea, εξερευνά την έννοια της οικειότητας και τη σχέση της με τη λειτουργία της κατοίκησης, ανιχνεύοντάς τη σε αναμνήσεις του παιδικού μας σπιτιού. Έτσι, μεταφέρει στη σκηνή μια από τις πιο σημαντικές φιλοσοφικές τάσεις του 20ου αιώνα και θεμελιώδη επιρροή στη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
«Η παράσταση βασίζεται στο βιβλίο “Poetics of Space” του Gaston Bachelard (1958), ένα κείμενο-κλειδί στην αρχιτεκτονική. Αναφέρεται στην εμπειρία των οικείων χώρων. Θα εξερευνήσουμε τι είναι αυτό που κάνει το σπίτι καταφύγιο ή φωλιά, τις ποιητικές εικόνες, αλλά και το ρόλο του πρώτου μας, παιδικού σπιτιού, στην αίσθηση της οικειότητας. Το βιβλίο αντλεί το υλικό του από ποιήματα, αναζητώντας την αρχέτυπη ψυχολογία της σοφίτας και του κελλαριού, τους χώρους των μυστικών και της προσωπικής ζωής, τη λειτουργία της μνήμης και της ονειροπόλησης. Ανιχνεύει σπειροειδή μοτίβα πίσω στο χρόνο, στις αρχές της εξέλιξης των ειδών, και τα παρατηρεί σήμερα σε όστρακα, φωλιές, αλλά και ανθρώπινες συνήθειες που αναδύονται σαν ένστικτα προστασίας», είχαν αναφέρει είχαν αναφέρει μέλη της ομάδας στο ΤyposThes με αφορμή το πρώτο ανέβασμα του Poetics Of Space τον Μάρτιο του 2023 (σημ. η παράσταση ανέβηκε και στις 24-26/11/23).
Η χορογράφος Δροσιά Τριαντάκη δημιουργεί χώρους βιωματικής εμπειρίας σε διαφορετικά σημεία στο χρόνο: παρελθόν, παρόν, και μέλλον, δεμένα μαζί από την ονειροπόληση. Αποσπάσματα του κειμένου ακούγονται κατά τη διάρκεια της παράστασης, με Ελληνική μετάφραση στην προβολή. Η εκδοχή του φθινοπώρου θα περιλαμβάνει και κάποια νέα σημεία.
Εστιάζοντας στο κομμάτι του χορού τα μέλη της ομάδας είχαν πει στο TyposThes πως «Ο χορός, σαν δημιουργικό και παραστατικό εργαλείο, πρέπει να δίνει χώρο στο θεατή να περιπλανηθεί στον κόσμο του και να σχηματίζει τη δική του ερμηνεία, ακόμα κι αν στο τέλος δεν μπορεί να την εκφράσει επακριβώς με λόγια. Επομένως, δανειστήκαμε κάποιες από τις θεματικές του βιβλίου, όπως φωλιές, σπείρες, την καθετότητα της οικίας, ή τους χώρους των μυστικών, και συνθέσαμε μια παράσταση που, με πρώτες ύλες την κίνηση, την εικόνα, τον ήχο, αλλά και το κείμενο, δημιουργεί τις συνθήκες της ενσωματωμένης αντίληψης και της εμβύθισης(…).
Έχουμε φτιάξει την παράσταση με τέτοιον τρόπο ώστε ο θεατής να μη χρειάζεται να έχει προηγούμενη γνώση από το βιβλίο ή οπουδήποτε αλλού. Μικρά αποσπάσματα από το κείμενο, με υπότιτλους στα Ελληνικά, προσφέρουν στις κατάλληλες στιγμές όλα όσα χρειάζεται το κοινό να ξέρει για να μπορεί να απολαύσει την παράσταση.
Φυσικά, όλα τα επιμέρους στοιχεία έρχονται μαζί μέσω της χορογραφίας της Δροσιάς Τριαντάκη, που ακολουθεί τη φιλοσοφία χοροθεάτρου του πανεπιστημίου Folkwang, όπου δίδασκε η Pina Bausch, στο οποίο και φοίτησε».
Οι προβολές, η μουσική και η σκηνή
Η ομάδα χρησιμοποιεί προβολικό σύστημα πολλαπλών σημείων για να επιτύχει μια μοναδική οπτική ταυτότητα, συνδυάζοντας φωτογραφίες του φωτογράφου Ηλία Γεωργιάδη με μια τεχνική που κάνει χρήση κάμερας βάθους για να καταγράψει τα σώματα των χορευτών και να τα οπτικοποιήσει σαν νέφη σημείων. Η τεχνική, που αναπτύχθηκε από τους Dani Joss και Αλίκη Ιωσαφάτ, δημιουργεί ένα χαρακτηριστικό οπτικό στυλ που τονίζει τη σχέση των επιφανειών με τους υπονοούμενους όγκους.
Η μουσική των Dani Joss και Δημήτρη Δαλέζη, αντάξια μιας αυτόνομης κυκλοφορίας, ταλαντεύεται μεταξύ ηχοτοπίων εμβύθισης και ονειρικών μοτίβων, αντικατοπτρίζοντας τις αλλαγές στα επίπεδα προσοχής όταν είμαστε μόνοι μας. Όπως συνηθίζεται στις παραστάσεις της Die Wolke, θα αποδοθεί σε τετραφωνικό surround ήχο.
Η σκηνή του Vitruvian Thing μεταμορφώνεται στα άσπρα, συμπληρώνοντας τα σκηνικά στοιχεία του αρχιτέκτονα και fabricator Ιωάννη Περισοράτη. Τα σκηνικά χρησιμοποιούνται με πολλαπλούς τρόπους, άρρηκτα δεμένα με τη χορογραφία, ενώ επαυξάνονται και μεταμορφώνονται με την τεχνική projection mapping.
Η παραγωγή της ”Ποιητική του Χώρου” πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Συντελεστές:
Δροσιά Τριαντάκη: ερμηνεία, χορογραφία, Αντιγόνη Αυδή: ερμηνεία, Σοφία Καλαμάκη: ερμηνεία, Ελπίδα Ντινοπούλου: ερμηνεία
Dani Joss: μουσική, visual art, Αλίκη Ιωσαφάτ: visual art, mapping, Δημήτρης Δαλέζης: μουσική, Ηλίας Γεωργιάδης: φωτογραφία, Ιωάννης Περισοράτης: σκηνικά
Παρασκευή 2. 12. - 21:30
στο
Vitruvian Thing
Πτολεμαίων 29Α, εντός στοάς, 4ος ορ., 54630, Θεσσαλονίκη
Πληροφορίες: die-wolke.org/poetics
Εισιτήρια: vitruvianthing.com/poetics2
Trailer: vimeo.com/877237421
Vitruvian Thing
Web: https://vitruvianthing.com
Facebook: https://facebook.com/vitruvianthing.
