Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Αλέξανδρος Τζοβάνι: «Η τέχνη και η δημιουργία απαιτούν ηρεμία και αφοσίωση»

Ο ερμηνευτής ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Αυλαία για μια βραδιά

Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη

 

Ο Αλέξανδρος Τζοβάνι η νέα φωνή του σύγχρονου έντεχνου θα παρουσιάσει στις 15/4 ώρα 21.00 στο Θέατρο Αυλαία κομμάτια από τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο «33», αλλά και καινούριο υλικό καθώς σύντομα θα κυκλοφορήσει καινούρια δισκογραφία.

Αυτά θα πλαισιωθούν από τραγούδια σταθμούς του ελληνικού έντεχνου και εντεχνο-λαικού ρεπερτορίου, σε ένα πρόγραμμα "γεμάτο συναίσθημα, έρωτα αλλά πολλούς κοινωνικούς προβληματισμούς".

Ο ίδιος μιλώντας στο TyposThes αναφέρθηκε στο πώς μπήκε στην ζωή του η μουσική, στις δυσκολίες που αντιμετώπισε, ενώ μας είπε και για τα επόμενα βήματά του. "Η τέχνη και η δημιουργία απαιτούν ηρεμία και αφοσίωση. Ακόμα και η ακρόαση ενός τραγουδιού θα έπρεπε να έχει αυτά τα στοιχεία", σημείωσε μεταξύ άλλων.

-Πώς μπήκε η μουσική στην ζωή σας;

-Παρότι στην οικογένεια δεν ασχολείται κανείς επαγγελματικά με τη μουσική, υπήρχε πάντα μέσα μου. Θυμάμαι τη γιαγιά μου με την αγγελική της φωνή να τραγουδάει στις μαζώξεις. Με κάποιον περίεργο τρόπο από πολύ μικρός ήξερα ότι θα ασχοληθώ με το τραγούδι. Είχα ένα πλαστικό μωβ μικρόφωνο που μου πήραν οι γονείς μου από ένα πανηγύρι και κάπως έτσι υποθέτω ότι ξεκίνησε η πορεία μου!!

-Πώς ήταν τα πρώτα σας βήματα; Και ποιες οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε τώρα;

-Ξεκίνησα να τραγουδάω στην τελευταία μπουάτ της Θεσσαλονίκης που λεγόταν «Μουσείο» στα λαδάδικα σε ηλικία 19 χρόνων. Εκεί ψήθηκα, όπως λέμε, αρκετά σε σχέση με το επάγγελμα και την έκθεση. Μετέπειτα έφυγα στη Γερμανία και αργότερα στη Βιέννη για να σπουδάσω μουσική και τραγούδι.

Η μεγαλύτερη δυσκολία για έναν καλλιτέχνη που δεν είναι ποπ, δηλαδή δεν ακολουθεί απαραίτητα τις νόρμες της εποχής, είναι ότι όλα πια στις μέρες μας είναι τόσο γρήγορα… δεν υπάρχει διάθεση από τους ανθρώπους να επενδύσουν χρόνο σε κάτι που είναι βαθύ, σε κάτι που θέλει σκέψη και φαιά ουσία. Όμως η τέχνη και η δημιουργία απαιτούν ηρεμία και αφοσίωση. Ακόμα και η ακρόαση ενός τραγουδιού θα έπρεπε να έχει αυτά τα στοιχεία.

-Η πόλη στηρίζει τους νέους δημιουργούς; Ποιοι φορείς έχουν σταθεί στο πλευρό σας;

-Όχι δεν θα έλεγα ότι η Θεσσαλονίκη στηρίζει τους νέους δημιουργούς. Οι φορείς θα έπρεπε όχι απλώς να στηρίζουν αλλά να επιδιώκουν και να ψάχνουν το καινούριο στην τέχνη. Η πόλη έχει μια χρόνια εσωστρέφεια και είναι κρίμα γιατί η πόλη μας γεννάει πραγματικά ταλέντα στη μουσική και το θέατρο. Θα πρέπει ο καθένας μας αλλά και οι έχοντες τα ινία να στηρίξει πολύ παραπάνω τις τοπικές παραγωγές και τους καλλιτέχνες μας.

Το σχόλιό μου αφορά την πραγματικότητα που βλέπω γύρω μου παρότι εγώ προσωπικά έχω την τύχη να συνεργάζομαι με φορείς και να έχουν βρεθεί άνθρωποι να με στηρίξουν. Ο Δήμος Καλαμαριάς, το τμήμα πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ο Δήμος Αμπελόκηπων είναι μερικοί από αυτούς.

-Πώς γεννήθηκαν τα κομμάτια του δίσκου;

-Η πρώτη μου δισκογραφική απόπειρα με τίτλο «33» είναι αποτέλεσμα διάσπαρτων κομματιών που έγραφα ανα τα χρόνια, ανησυχίες κοινωνικές και ερωτικές. Έφτασε η στιγμή να θέλω να συστηθώ πιο άμεσα στο κοινό. Τα μαζέψαμε με τους συνεργάτες μου και φτιάξαμε αυτό το άλμπουμ.

Φέτος σχεδιάζω ήδη να κυκλοφορήσω ένα καινούριο τραγούδι μου με τίτλο «Η σιωπή μου» με κάπως διαφορετικό ήχο από τα προηγούμενα. Μπαίνει σιγά σιγά στα σκαριά και η προετοιμασία για τον επόμενο δίσκο μου.

Συντελεστές:

Αστέρης Τσαλίκης, πιάνο

Μπάμπης Πετσίνης, τύμπανα

Μιχάλης Πιπέρκος, πνευστά

Νικόλας Γέρσος, μπάσο

Άγγελος Βλαϊκούδης, κιθάρες

Σοφία Υφαντή, φωνητικά

Αλέξανδρος Δρακόπουλος, ηχοληψία

Βάσω Βλαχοπούλου, επικοινωνία.

Παραγωγή: Πολιτιστικός Οργανισμός «Επί Σκοπόν»

Είσοδος 15€

Προπώληση: https://www.more.com/music/alexandros-tzovani-theatro-aulaia/

ktx_tzovani.jpeg

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ