Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες, με τις πωλήσεις να ξεπερνούν το 1.500.000 αντίτυπα. Κάθε χρόνο δίνει πάνω από 100 διαλέξεις σε όλο τον κόσμο. Μπορεί το εφηβικό όνειρό του να γίνει ο νέος Στίβεν Κινγκ να μην βγήκε αληθινό, όμως τα βιβλία του γνωρίζουν την αγάπη του κοινού σε όλες της ηπείρους.
Αυτή την στιγμή είναι ένας από τους πιο γνωστούς Σουηδούς συγγραφείς με διεθνή καριέρα. Με χιούμορ, απλότητα και αμεσότητα ο Thomas Erikson που ήρθε στην πόλη μας προσκεκλημένος της 21ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, μίλησε το πρωί του Σαββάτου στο TyposThes για το πώς λειτουργεί το μοντέλο με τους 4 βασικούς τύπους ανθρώπινης συμπεριφοράς (Πράσινος, Κόκκινος, Κίτρινος και Μπλε) που προσδιορίζουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε και αντιλαμβανόμαστε τους άλλους. Σχολίασε γιατί συχνά οι άνθρωποι νιώθουν ότι γύρω τους βρίσκονται ηλίθιοι, ενώ στην ουσία δεν μπορούν να αφήσουν πίσω το "εγώ" τους και να επικοινωνήσουν. Παράλληλα είπε πως «η ανθρωπότητα δεν έχει αλλάξει», προσθέτοντας πως προβλήματα που μας απασχολούν τώρα, απασχολούσαν πχ και στο παρελθόν τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους. Διαβάστε περισσότερα στην συνέντευξη που ακολουθεί με τον συγγραφέα των best sellers «Ανάμεσα σε ηλίθιους», «Ανάμεσα σε ψεύτες», «Ανάμεσα σε βαμπίρ» και «Ανάμεσα σε εμπόδια» (εκδ. Διόπτρα).
-Το έργο σας έχει μεταφραστεί σε πολλές χώρες. Πώς νιώθετε για αυτό;
-Είναι υπέροχο. Είμαι ο δεύτερος πιο πολυμεταφρασμένος εν ζωή συγγραφέας της Σουηδίας. Με χαροποιεί αυτό γιατί το έργο μου φτάνει σε περισσότερους αναγνώστες ανά τον κόσμο. Είναι συναρπαστικό ότι κάθε μέρα διαβάζονται βιβλία μου σε κάθε ήπειρο.
Θεωρώ πως οι κουλτούρες των χωρών διαφέρουν, όμως οι άνθρωποι αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο είτε είναι στη Νέα Ζηλανδία ή στην Ελλάδα, στην Πολωνία, την Ινδία κλπ. Έχουν τις ίδιες χαλαρές στιγμές, τις περιστάσεις που απογοητεύονται, νιώθουν λύπη.
-Οπότε είναι πιο εύκολο να επικοινωνεί κανείς;
-Ναι είναι! Ο πολιτισμός διαφέρει. Πχ ο ελληνικός είναι διαφορετικός από τον Σουηδικό. Όμως αν δεις πέρα από αυτό, πέρα από την επιφάνεια, αντιλαμβάνεσαι ότι επί της ουσίας μπορείς να επικοινωνήσεις με οποιονδήποτε, οπουδήποτε, ασχέτως της περίστασης, του μορφωτικού επιπέδου κλπ.
-Τότε γιατί οι άνθρωποι τείνουν να εκνευρίζονται και να θυμώνουν όταν συναντήσουν κάποιον που τον θεωρούν ηλίθιο;
-Ποιος είναι ο ηλίθιος; Το βιβλίο μου λέγεται «Ανάμεσα σε ηλίθιους». Όμως όποιος το διαβάσει αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί ηλίθιοι. Υπάρχουν κάποιοι αλλά μετακινούνται συχνά (γέλια). Το ότι δεν καταλαβαίνεις τον άλλο δεν σημαίνει ότι εκείνος είναι ηλίθιος. Μπορεί εσύ να είσαι. Δεν το ξέρεις. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να θέτουν τον εαυτό τους ως μοντέλο αναφοράς για το πώς πρέπει να γίνεται πχ η επικοινωνία, να εκφράζεις απόψεις. Θεωρούν πως αυτό είναι σωστό. Μπορεί όμως ένας άλλος να έχει διαφορετική άποψη. Και να έρθει η σύγκρουση. Αν δεν προσπαθήσεις να μπεις στα παπούτσια του άλλου… να σκεφτείς γιατί πχ κάποιος μιλάει πολύ ή είναι σιωπηλός δεν θα τον καταλάβεις. Πρέπει να αφήσεις το "εγώ" σου πίσω.
-Στο βιβλίο σας αναφέρεστε σε ένα μοντέλο με τα 4 χρώματα για το πώς μπορεί κανείς να κατηγοριοποιήσει τους ανθρώπους. Λειτουργεί και όταν συναντάτε κάποιον καταλαβαίνεται απευθείας τα χρώματά του;
-Συνήθως ναι! Ξέρω πχ από το χαμόγελό σας τώρα και από την ερώτησή σας ότι αναρωτιέστε αν σας «διαβάζω» τώρα. Συνήθως με ρωτούν αν μπορώ να μην αναλύσω κάποιον που θα συναντήσω. Συνήθιζα να λέω «φυσικά και όχι», όμως θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Εσείς μιλάτε αγγλικά. Αν κάποιος κάθεται στην γωνία και μιλάει αγγλικά και τον ακούσετε δεν μπορείτε να αγνοήσετε το γεγονός ότι τον καταλαβαίνετε. Το ίδιο συμβαίνει και με την μοντέλο των χρωμάτων. Εσείς το ότι μιλάτε μια ξένη γλώσσα, ότι χαμογελάτε δείχνει ότι έχετε εξωστρέφεια. Μετά θεωρώ ότι έχετε περισσότερη προσοχή στον άνθρωπο. Όμως όλοι «διαβάζουμε» τον συνομιλητή μας. Το κάνουμε υποσυνείδητα. Έπειτα κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο, όμως με ένα τέτοιο μοντέλο μπορείς να προσαρμόσεις πώς να συμπεριφερθείς καλύτερα. Αν σε διακόπτει κανείς συνέχεια μπορεί να θυμώσεις με αυτό. Ίσως όμως το άτομο αυτό να θέλει να πει την δική του ιστορία. Αν ξέρεις τον χαρακτήρα του ξέρεις πώς να προσαρμοστείς και θα τα πάτε καλύτερα. Αλλά θα πρέπει να είσαι παρατηρητικός. Συχνά οι άνθρωποι δεν ακούν για να καταλάβουν, αλλά για να απαντήσουν.
-Πώς αποφασίσατε να γίνετε συγγραφέας;
-Πόσο χρόνο έχετε…; (γέλια). Είμαι μεγάλος λάτρης του Στίβεν Κινγκ. Τον διάβαζα από τα 15 μου. Με ενδιέφερε ο μύθος γύρω από αυτόν. Οπότε ήθελα να του μοιάσω. Έγραφα μυθιστορήματα επί 20 χρόνια όμως δεν μπορούσα να βρω εκδότη. Μάλλον δεν είμαι φυσικό ταλέντο... Όμως μετά εκδόθηκαν τέσσερα αστυνομικά μυθιστορήματα και εκεί χρησιμοποίησα τα τέσσερα χρώματα. Η πρώτη πρόταση στο πρώτο μυθιστόρημά μου ένας ήρωας λέει «μερικές φορές νιώθω ότι περιβάλλομαι από ηλίθιους». Κάπως έτσι ξεκίνησα να γράφω βιβλία…
Έπειτα άρχισα να μετατρέπω τις ομιλίες μου σε βιβλία βασιζόμενος στο μοντέλο με τους τέσσερις βασικούς τύπους ανθρώπινης συμπεριφοράς. Έδινα σεμινάρια και ομιλίες για αυτό το θέμα σε εταιρείες επί δεκαετίες. Και σκέφτηκα ότι αν το επιχειρείν μπορεί να το χρησιμοποιήσει και το θεωρεί χρήσιμο, γιατί να μην το θεωρήσει χρήσιμο και ο αναγνώστης.
-Έχετε συνεργαστεί με πολλές εταιρείες. Είναι πρόθυμοι όσοι εργάζονται σε αυτές να ακούσουν μια ομιλία, ένα σεμινάριο ή οι απόψεις τους είναι καθορισμένες και δεν είναι διαλλακτικοί;
-Ο κόσμος του επιχειρείν αποτελείται από ανθρώπους. Δεν διαφέρουν. Έχουν ατζέντα, εσωτερική πολιτική. Σε γενικές γραμμές ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Εγώ δεν μπορώ να σας αλλάξω, μπορώ όμως να σας εμπνεύσω, να σας ξυπνήσω την περιέργεια σας για κάτι. Αυτό ισχύει και για έναν CEO, για έναν δάσκαλο, για τον οποιονδήποτε. Οι άνθρωποι δεν διαφέρουν.
-Μιλήσατε πριν για τον Στίβεν Κινγκ. Φαντάζομαι ότι θα βλέπετε σειρές και ταινίες…
-Όχι και τόσο… Προτιμώ να διαβάζω βιβλία.
-Ποιο βιβλίο που διαβάσατε τελευταία σας έκανε εντύπωση;
-Αγόρασα ένα βιβλίο από την Ιρλανδία όπου έκανα στάση όταν ερχόμουν στην Ελλάδα. Λέγεται "The idiot brain" και είναι από τον Dean Burnett και έχω διαβάσει ήδη το μισό. Είναι διασκεδαστικό. Ο συγγραφέας έχει πολλά διδακτορικά όμως γράφει με απλό τρόπο. Αν χρησιμοποιήσεις ακαδημαϊκό λόγο θα είναι βαρετό για τον αναγνώστη. Πρέπει να το κάνεις πιο «νόστιμο», πιο ενδιαφέρον.
-Ποια η επαφή σας με την ελληνική λογοτεχνία;
-Έχω διαβάσει Όμηρο όμως θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι ξέρω την σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Έχω διαβάσει τους κλασσικούς. Ξέρω επίσης αρκετά για τους Έλληνες φιλοσόφους, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη. Είναι συναρπαστικό, όταν τους διαβάζεις αντιλαμβάνεσαι πως τους απασχολούν τα ίδια θέματα που μας προβληματίζουν και σήμερα. Πριν μερικά χρόνια βρήκαν κάπου στη χώρα μας μια πλάκα που είχε γραμμένη μια επιγραφή που αναγράφονταν παράπονα για τους εφήβους. 3000 χρόνια πριν. Δεν είναι αυτό ενδιαφέρον; Μελετώντας τους αρχαίους μπορείς να μάθεις πολλά.
-Ποια τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
-Πάντα δουλεύω πάνω σε κάτι. Φέτος θα ετοιμάσω 3-4 βιβλία.
-Και πώς τα προλαβαίνετε;
-Κοιμάμαι πολύ λίγο. Ξυπνάω στις 5 το πρωί. Όταν έχει πάει 9 έχω ήδη παράξει περισσότερο έργο από ό,τι οι πιο πολλοί άνθρωποι στο σύνολο της μέρας. Αλλά ταξιδεύω και πολύ, κάνω περί τις 100 ομιλίες ετησίως.
-Τι σκοπεύετε να κάνετε στη Θεσσαλονίκη;
-Πέρα από την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, θα κάνω βόλτα στην πόλη για να πάρω λίγη από την αύρα της. Μου αρέσει που βλέπω νέους ανθρώπους στα βιβλιοπωλεία αλλά και στην Έκθεση. Είναι πολύ ελπιδοφόρο αυτό!
