Λίγες μέρες μόνο έμειναν για την έναρξη του Φεστιβάλ Επταπυργίου 2025. Τα εισιτήρια για την πρεμιέρα του εξαντλήθηκαν 4 μόλις λεπτά μετά την έναρξη της προπώλησής τους, ενώ το ενδιαφέρον του κόσμου είναι μεγάλο και για τις υπόλοιπες παραγωγές του αγαπημένου θεσμού.
«Η πανηγυρική μας έναρξη λέγεται “Με Φως και με Ειρήνη” και στήθηκε με πολύ μεράκι με τρία μεγάλα έργα που σπάνια ακούγονται στη Θεσσαλονίκη», ανέφερε στο «ΤyposThes» ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ κ. Αθανάσιος Κολαλάς.
Για την πρόεδρο και καλλιτεχνική διευθύντρια του Κέντρου Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας κυρία Άννα Μυκωνίου ξεχωριστή θέση έχει η βραδιά ποίησης και μουσικής για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: «Ήθελα να χτίσουμε μια παράσταση όπου η ποίηση να σταθεί ισότιμα δίπλα στη μουσική. Και αυτό το "μαζί" να αφορά όχι μόνο τους καλλιτέχνες, αλλά και το κοινό», μας είπε. Παράλληλα αναφέρθηκε στην πιο τολμηρή φετινή παραγωγή, το «Σώματα και αφηγήματα» με τους Bodyterranean και τον Γιάννη Χαρούλη, ενώ μοιράστηκε μαζί μας και μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές του Φεστιβάλ Επταπυργίου.
Πριν ανοίξει η αυλαία για την φετινή διοργάνωση που έχει οριστεί για τις 21 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής, μιλήσαμε με τους δύο ανθρώπους του Φεστιβάλ που με όρεξη και μεράκι κάθε χρονιά ετοιμάζουν παραγωγές που συζητιούνται και κερδίζουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κοινού.
-Κύριε Κολαλά, το Φεστιβάλ Επταπυργίου 2025 είναι αφιερωμένο στην Ειρήνη. Πώς επιλέξατε αυτή την θεματική; Και πόσο η τέχνη μπορεί να μας ευαισθητοποιήσει;
-Δυστυχώς ζούμε μια εποχή με πολλά εμπόλεμα μέτωπα σε όλο τον κόσμο. Πόλεμοι που ήδη κρατούνε δεκαετίες αλλά και νέοι που ξεπηδούν κάθε μήνα. Εάν δε μας προβληματίσει -σαν άτομα- αυτή η ολοένα αυξανόμενη ένταση θα συνεχίσει να διαιωνίζεται με άγνωστη κατάληξη, αφιερώνουμε λοιπόν το φετινό Φ.Ε. στην ΕΙΡΗΝΗ για να υπογραμμίσουμε στην κοινή συνείδηση την αξία της και να κάνουμε τον κόσμο να προβληματιστεί σχετικά με το τί συμβαίνει γύρω μας.
Και ναι, η τέχνη πρέπει να είναι η «απάντηση» σε όσους επιμένουν να υψώνουν τείχη μεταξύ των ανθρώπων και να ανάγουν αυτά που μας χωρίζουν σε μείζονος σημασίας σε σχέση με αυτά που μας ενώνουν. Έτσι λοιπόν σε έναν κόσμο που ξεχνάει τις αξίες της συνύπαρξης και του αλληλοσεβασμού, η τέχνη πρέπει να είναι εδώ για να επισημάνει τη σημαντικότητά τους.
-Η φετινή έναρξη του θεσμού τιμά την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Τι θα περιλαμβάνει η πρεμιέρα σας; Τι ιδιαίτερο έχουν τα έργα που θα παρουσιαστούν εκείνη την βραδιά;
-Πράγματι φέτος η πρεμιέρα μας γίνεται στην παγκόσμια ημέρα της Μουσικής. Και είναι ιδιαίτερη χαρά μας που η πόλη θα γιορτάσει αυτή την ξεχωριστή ημέρα στο Φεστιβάλ Επταπυργίου με μια μεγάλη συναυλία, σε συμπαραγωγή με την ΚΟΘ και με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Η πανηγυρική μας έναρξη λέγεται «Με Φώς και με Ειρήνη» και στήθηκε με πολύ μεράκι με τρία μεγάλα έργα που σπάνια ακούγονται στη Θεσσαλονίκη.
Ξεκινούμε με το πέμπτο από τα Βραδεμβούργια Κοντσέρτα του J.S.Bach (Brandenburgische Konzerte, 1721). Τα έξι «κονσέρτα για διαφορετικά όργανα», όπως χαρακτηριστικά τα ονόμασε ο Μπάχ, είναι από τα εμβληματικότερα έργα της Μπαρόκ περιόδου και σίγουρα από τις σημαντικότερες δημιουργίες στο σύνολο της εργογραφίας του συνθέτη.
Στο δεύτερο μέρος θα παρουσιαστεί το μπαλέτο του L.Van Beethoven, «Τα πλάσματα του Προμηθέα», που επηρεασμένος από το κίνημα του διαφωτισμού το συνέθεσε βασισμένος στον μύθο του Προμηθέα. Θα το παρουσιάσουμε με μια σύγχρονη χορογραφία, όπου, όπως η φωτιά ήρθε να αλλάξει τη ζωή του μυθικού ανθρώπου, και ο διαφωτισμός ήρθε για να βγάλει από το σκοτάδι του μεσαίωνα τις κοινωνίες, έτσι και σήμερα οι τέχνες ίσως είναι η απάντηση στην σκληρή και βίαιη κοινωνική πραγματικότητα, τη μαστιζόμενη από πολέμους.
Η συναυλία θα κλείσει με τη λαμπερή «Μουσική των Βασιλικών Πυροτεχνημάτων» του G.F.Handel. Μια παραγγελία του Ηνωμένου Βασιλείου για να γιορτάσει τη λήξη του πολέμου της Αυστριακής διαδοχής που έσυρε σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και τις υπερατλαντικές τους κτήσεις, στον πρώτο μεγάλο γενικευμένο πόλεμο.
Περνώντας από το «φως» του Προμηθέα, στα πυροτεχνήματα για την ειρήνη -μέσα από την μουσική- θα υπογραμμίσουμε τη σημαντικότητα των αξιών της ελευθερίας, του δικαίου και της προόδου, σε μια εποχή που η ειρήνη είναι ζωτικής σημασίας.
Κυρία Μυκωνίου, ποια από τις παραγωγές είναι πιο ξεχωριστή για εσάς και γιατί;
-Αν έπρεπε να διαλέξω μία που, για μένα, εκφράζει βαθιά το πνεύμα του Φεστιβάλ Επταπυργίου, θα έλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη τη βραδιά ποίησης και μουσικής αφιερωμένη στον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ίσως γιατί τη δούλεψα πολύ, ίσως γιατί τη φόρτισα και συναισθηματικά, ίσως γιατί πίστεψα από την αρχή, πως μπορεί να γεννηθεί κάτι αληθινό.
Τα κείμενα τα επεξεργαζόμουν για μήνες. Δεν ήθελα απλώς να στήσουμε ένα αφιέρωμα – ήθελα να χτίσουμε μια παράσταση όπου η ποίηση να σταθεί ισότιμα δίπλα στη μουσική. Και αυτό το "μαζί" να αφορά όχι μόνο τους καλλιτέχνες, αλλά και το κοινό.
Η Φαραντούρη και ο Μητσιάς έρχονται με ένα τεράστιο φορτίο – δεν ξαναλένε απλώς τα τραγούδια του Λόρκα, τα ξαναβιώνουν. Και γύρω τους, κάθε στοιχείο – η κίνηση, η απαγγελία, η σκηνοθεσία, οι φωτισμοί – λειτουργεί όχι σαν συνοδεία, αλλά σαν οργανικό κομμάτι της αφήγησης.
Είναι μια παράσταση που αναπνέει μέσα από τον λόγο. Και γι’ αυτό, νιώθω πως εκφράζει απόλυτα το όραμα του Φεστιβάλ: να ξεκινάμε κάθε φορά από την αρχή, να χτίζουμε με σεβασμό και τόλμη, να εμπιστευόμαστε τη δύναμη της τέχνης που μιλά σιγά — αλλά φτάνει πολύ βαθιά. Που δεν κραυγάζει, αλλά αντηχεί μέσα μας για καιρό.
-Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο καινοτόμο ή ριψοκίνδυνο καλλιτεχνικό στοίχημα της φετινής διοργάνωσης;
-Χωρίς αμφιβολία, η παράσταση «Σώματα και αφηγήματα» είναι το πιο τολμηρό μας βήμα φέτος. Μια πρωτότυπη μουσικοκινητική δημιουργία, όπου το ανθρώπινο σώμα γίνεται το ίδιο η φωνή, ο ήχος, ο ρυθμός και ο αφηγητής — χωρίς παραδοσιακά όργανα, χωρίς φίλτρα, μόνο με την πρώτη ύλη: τον άνθρωπο.
Όταν πρωτοακούσαμε την πρόταση με τον Θανάση Κολαλά, αντιδράσαμε σχεδόν ταυτόχρονα με ενθουσιασμό. Μας συνεπήρε η τόλμη της σύλληψης. Η συνεργασία με την ομάδα Bodyterranean του Simone Mongelli και η σύμπραξη με τον Γιάννη Χαρούλη, σε έναν ρόλο διαφορετικό από αυτόν που έχουμε συνηθίσει, προσέδωσε στην παράσταση μια ανατρεπτική διάσταση, που μας συγκίνησε και μας προκάλεσε δημιουργικά.
Ήταν ένα ρίσκο — αλλά από αυτά που αξίζει να πάρεις. Γιατί όταν η παράδοση συναντά τον πειραματισμό με σεβασμό και πίστη, μπορεί να γεννηθεί κάτι πραγματικά δημιουργικό. Και αυτή είναι η στιγμή που το Φεστιβάλ αποκτά τον λόγο ύπαρξής του.
-Ποια στιγμή του θεσμού από τα προηγούμενα χρόνια σας έχει σημαδέψει;
-Το καλοκαίρι του 2022, μέσα ακόμη στην ασφυκτική σκιά της πανδημίας, κάναμε πρεμιέρα με τον θρύλο Διονύση Σαββόπουλο και τη συναυλία «Γεννήθηκα στη Σαλονίκη». Ήταν από εκείνες τις βραδιές που νιώθεις πως κάτι πιο βαθύ ξεδιπλώνεται μπροστά σου: μια καλλιτεχνική αφήγηση που γινόταν εξομολόγηση, ένα νήμα που έδενε τον Σαββόπουλο με την πόλη, τη μουσική του με τη ζωή του. Με λόγια απλά, στίχους οικείους και αναμνήσεις προσωπικές, είχε φροντίσει να μας περπατήσει σε όλη του την πορεία — σαν να διάβαζε μια μουσική αυτοβιογραφία με φόντο το Επταπύργιο.
Και όλα ξεκίνησαν σαν μαγεία… μέχρι που ο ουρανός αποφάσισε αλλιώς. Ξέσπασε μια ξαφνική, δυνατή βροχή, απρόβλεπτη και παρατεταμένη. Η συναυλία βιντεοσκοπούνταν από την ΕΡΤ3 και η πρώτη μου σκέψη, βλέποντας τη σκηνή να πλημμυρίζει, ήταν πως δεν θα καταφέρναμε να κρατήσουμε τίποτα από αυτή τη μοναδική στιγμή, από αυτό το ανεπανάληπτο ταξίδι του Σαββόπουλου στην πατρίδα του.
Ξέροντας τις τεχνικές και οικονομικές δυσκολίες που συνεπάγεται ένα τέτοιο εγχείρημα, τόλμησα —σχεδόν μεσάνυχτα— να τηλεφωνήσω στον τότε Διευθυντή της ΕΡΤ3 και να του μοιραστώ την απογοήτευσή μου. Κι εκείνος μου απάντησε με κάτι που θα θυμάμαι πάντα:
«Θα το καταφέρουμε, Άννα. Μην στεναχωριέσαι. Αύριο θα είμαστε πάλι εκεί, με όποιο κόστος.»
Και πράγματι, τη δεύτερη βραδιά, η συναυλία ξαναστήθηκε, η ΕΡΤ3 ήταν παρούσα — και η πορεία του Διονύση Σαββόπουλου στο Επταπύργιο αποτυπώθηκε και έμεινε. Όχι μόνο στη μνήμη μας, αλλά και ως τεκμήριο πολιτισμού.
Κρατώ πολύτιμο φυλαχτό τα λόγια του για το Φεστιβάλ Επταπυργίου, για αυτόν τον νέο πολιτιστικό θεσμό που γεννήθηκε με κόπο, αλλά με πίστη. Και νομίζω πως εκείνη η βραδιά μάς έδειξε με τον πιο συγκινητικό τρόπο τι σημαίνει να επιμένεις όταν όλα δοκιμάζονται — και να ανταμείβεσαι με κάτι που ξεπερνά τις λέξεις.
Το συνοπτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επταπυργίου
Σάββατο 21.06 «Με Φως και με Ειρήνη» Συμφωνική Μουσική
Δευτέρα 23.06 «Κάπου νυχτώνει….Κύριε Σταύρο» - Αφιέρωμα στον Σταύρο Κουγιουμτζή
Δευτέρα 30.06 «Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα» Βραδιές Ποίησης και μουσικής
Τρίτη 01.07 «Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα» Βραδιές Ποίησης και μουσικής
Κυριακή 06.07 «Η Άλκηστις συναντά τη Βίκυ» Αφιέρωμα στη Βίκυ Μοσχολιού
Δευτέρα 07.07 «Η Άλκηστις συναντά τη Βίκυ» Αφιέρωμα στη Βίκυ Μοσχολιού
Τετάρτη 09.07 «Η Άλκηστις συναντά τη Βίκυ» Αφιέρωμα στη Βίκυ Μοσχολιού
Δευτέρα 14.07 Αριστοφάνη «Θεσμοφοριάζουσες»
Τρίτη 15.07 Αριστοφάνη «Θεσμοφοριάζουσες»
Πέμπτη 17.07 Αριστοφάνη «Θεσμοφοριάζουσες»
Δευτέρα 21.07 «Αφιέρωμα στον Γιώργο Ανδρέου»
Τρίτη 22.07 «Αφιέρωμα στον Γιώργο Ανδρέου»
Παρασκευή 25.07 Bodyterranean - Γιάννης Χαρούλης
Σάββατο 26.07 Bodyterranean - Γιάννης Χαρούλης.
Για πληροφορίες : www.kepo.gr - τηλ. 2310-602599. Προπώληση more.com.
