ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Τα φώτα ανάβουν. Ο κύριος και η κυρία Σμιθ (τι πρωτότυπο όνομα αλήθεια…) μιλούν για το φαγητό που έφαγαν, αναλώνονται σε μια συζήτηση που δεν έχει λογική και ο ειρμός των σκέψεών τους κάθε άλλο παρά φυσιολογικός είναι.
Ξαφνικά έρχεται η υπηρέτριά τους να τους αναγγείλει πως έφτασαν οι φίλοι τους, το ζεύγος Μάρτιν.
Οι Σμιθ αποχωρούν για να βάλουν τα καλά τους και να τους υποδεχθούν καθώς πρέπει. Οι προσκεκλημένοι μπαίνουν μαζί, όμως φαίνεται πως δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλο. Έχουν ταξιδέψει στο ίδιο τρένο, στο ίδιο βαγόνι, σε κοντινές θέσεις, μένουν στην ίδια πολυκατοικία και έχουν ένα κορίτσι με ένα κόκκινο και ένα άσπρο μάτι. Μήπως είναι ανδρόγυνο;
Οι Σμιθ επιστρέφουν, δεν έχουν αλλάξει ρούχα, και λένε πως δεν έβαλαν μπουκιά γιατί περίμεναν τους φίλους τους να φάνε μαζί. Κουδούνια χτυπάνε αλλά δεν είναι κανείς. Ξαφνικά έρχεται ένας πυροσβέστης. Γιατί; Μα για να σβήσει μια φωτιά, άσχετο που αυτή δεν έχει ξεσπάσει ακόμα. Για να πει κάτι, λέει ανέκδοτα. Κι αυτά χωρίς να είναι αστεία και δίχως λογική.
Και όταν φεύγει τον ρωτούν: Τι κάνει η Φαλακρή τραγουδίστρια;
«Χτενίζεται πάντα με τον ίδιο τρόπο…» , τους απαντά.
«Η Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα του θεάτρου του παραλόγου. Και όταν ανεβεί καλοδουλεμένα τότε μπορούμε να μιλάμε για μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.
Και η δουλειά που έκανε η ομάδα «Θέατρο ΔΕΝ» δεν πρέπει να τη χάσετε!
Μετά τις sold out παραστάσεις τους στο BlackBox και στο Θέατρο Αυλαία τώρα παίζουν στο Μπενσουσάν Χαν. Ο Βασίλης Βασιλάκης που υπογράφει τη σκηνοθεσία χρησιμοποιεί με τον καλύτερο τρόπο στην παράσταση το χώρο, κάνει ένα home edition! Τα δωμάτια του Μπενσουσάν Χαν, γίνονται δωμάτια του σπιτιού των Σμιθ. Οι θεατές είναι μέσα στην παράσταση, ανάμεσα στους ηθοποιούς(οι οποίοι παίζουν έξυπνα και με το σώμα τους) , βιώνουν την αγωνία τους, τις απορίες τους και γελούν με τα παθήματά τους, με την έλλειψη επικοινωνίας τους. Αναγνωρίζουν ίσως τους εαυτούς τους σε παρόμοιες καταστάσεις, που η επικοινωνία ήταν απούσα ή μονόπλευρη...
Αυτό εξάλλου ήθελε να πει και ο ίδιος ο συγγραφέας γράφοντας το έργο στα 1950, να κάνει ένα καυστικό σχόλιο στην κοινωνία, να μιλήσει για τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του και το γεγονός ότι άχρηστες πληροφορίες και διάλογοι έχουν αφήσει ελάχιστο χώρο και διάθεση για σκέψη, συλλογισμό.
Χρήσιμα
Τελευταίες παραστάσεις απόψε και αύριο στις 21.30 (αν και ελπίζουμε να πάρει παράταση). Εισιτήρια: 8 ευρώ, 5 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων). Στην παράσταση σερβίρεται και αφέψημα.
Περιορισμένος αριθμός θέσεων πληροφορίες-κρατήσεις 6978753450, 6944792795
