Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Αντί να είμαστε μόνοι μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυοι. Με αυτόν τον τρόπο θα βοηθήσουμε άλλο κόσμο και αυτός θα βοηθήσει εμάς. Και δεν θα αισθανόμαστε μόνοι που είναι το βασικό». Αυτό ήθελαν να πουν μέσα από την ταινία τους με τίτλο «Solitaire ou Solidaire», δηλαδή «Μόνος ή αλληλέγγυος;» οι δημιουργοί της.
Θέμα της ταινίας; Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης και η δράση του που, όπως τονίζει η Ειρήνη Καραγκιοζίδου, μέλος της κινηματογραφικής ομάδας που δημιούργησε την ταινία, «μπορεί να σώσει τη ζωή ή ένα δόντι». Λίγο πριν την προβολή που έχει προγραμματιστεί στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης η κα Καραγκιοζίδου απάντησε στις ερωτήσεις μας.
-Στο ντοκιμαντέρ σας ασχολείστε με το «Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης». Τι ακριβώς θέλατε να πείτε στους θεατές μέσα από την ταινία αυτή;
-Σε κάθε ντοκιμαντέρ υπάρχει αυτό που σε συναρπάζει. Στο δικό μας ήταν η ιδέα πως μια ομάδα υγειονομικών και μη, αποφάσισε να δώσει μια αγκαλιά αλληλεγγύης στον κόσμο που την είχε και την έχει ανάγκη. Σώζοντας του τη ζωή ή ένα δόντι και διεκδικώντας να υπάρχει ένα δωρεάν σύστημα υγείας που θα του σώζει τη ζωή ή ένα δόντι. Και να υπάρχει τελικά ένας κόσμος που θα έχει ένα σύστημα υγείας που θα του σώζει και τη ζωή αλλά και το δόντι. Και όσο και αν καμιά φορά το δεύτερο μας φαίνεται απλό σε σχέση με το πρώτο, το καθένα έχει τη σημασία του καθώς έχουν διαφορετικό πόνο.
Αυτό θέλαμε να πούμε στους θεατές. Αλλά θέλαμε να ρωτήσουμε και κάτι. Μπορεί η αλληλεγγύη να απαλύνει τον πόνο;
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα;
-Η ιδέα γεννήθηκε στο μυαλό της Σταυρούλας η οποία, κοινωνική δημοσιογράφος από πάντα, ήταν εκεί με την κάμερά της όταν γεννήθηκε το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης. Στην απεργία πείνας των μεταναστών. Και μετά βρήκε εμένα και μου την είπε, την Αιμιλία την Κική και όλους τους άλλους. Αυτή ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος η ψυχή και ο συνδετικός κρίκος όλων.
-«Solitaire ou Solidaire», δηλαδή «Μόνος ή αλληλέγγυος;». Ο τίτλος της ταινίας έχει μια αντίθεση. Γιατί τον επιλέξατε;
-Τον επιλέξαμε για να μην πούμε «Έρημος ή μόνος». Για να δώσουμε αυτήν την εναλλακτική στους θεατές, ότι αντί να είμαστε μόνοι μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυοι. Με αυτόν τον τρόπο θα βοηθήσουμε άλλο κόσμο και αυτός θα βοηθήσει εμάς. Και δεν θα αισθανόμαστε μόνοι που είναι το βασικό.
-Για να γίνει πραγματικότητα το ντοκιμαντέρ αυτό κάνατε μια εκστρατεία crowdfunding. Πώς το επιλέξατε, τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε και θα το επιχειρούσατε ξανά;
-Το επιλέξαμε γιατί χρειαζόντουσαν κάποια χρήματα για την αποπεράτωσή του και δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να το κάνεις γνωστό στον κόσμο, δεν είναι τόσο εύκολο για κάποιον να πάει στην τράπεζα να κάνει κατάθεση. Οπότε μετά ήρθαν τα πάρτι αλληλεγγύης το οποία οργάνωσαν η Κική και η Σταυρούλα, όπως και όλη την επικοινωνία του Crowd funding. Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα από αυτά που κάναμε αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που μας βοήθησαν, είτε ρίχνοντας στο κουτί μας την ημέρα της συναυλίας, είτε όπως η «Αλληλεγγύη για όλους» μας υποστήριξε τόσο πολύ για να διαδοθεί αυτή η κληρονομιά αλληλεγγύης του ΚΙΑ.
Η ομάδα που έφτιαξε την ταινία αποτελείται από τους (με αλφαβητική σειρά): Θεόφιλο Καλαϊτζίδη, Ειρήνη Καραγκιοζίδου, Άκη Κερσανίδη, Αιμιλία Κουγιουμτζόγλου, Κική Μουστακίδου, Σταυρούλα Πουλημένη, Χρύσα Τζελέπη. Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Παπαγεωργίου.
Προβολές: Τετάρτη 16 Μαρτίου, 20.00 (αίθουσα Παύλος Ζάννας), Κυριακή 20 Μαρτίου, 17.15 (αίθουσα Τζον Κασσαβέτης).
