Ανταπόκριση: Λευτέρης Αδαμίδης
Καθώς το Φεστιβάλ φτάνει πια στην κορύφωσή του οι μεγάλες ταινίες διαδέχονται πλέον η μία την άλλη σε μια ομολογουμένως εξαιρετική χρονιά. Η Αμερική, μια διαφορετική της εκδοχή όμως από αυτή που συνήθως απολαμβάνουμε στις λαμπερές χολιγουντιανές παραγωγές αλλά εξίσου και μάλλον περισσότερο ενδιαφέρουσα βρίσκεται στο επίκεντρο όχι μόνο λόγω των συμμετοχών που μας έρχονται από εκεί αλλά και από δημιουργίες όπως το American Honey που γύρισε σε διάρκεια 56 ημερών σε διάφορες πολιτείες στις ΗΠΑ η βρετανίδα Αντρέα Άρνολντ χάρις σε μια υποτροφία που κέρδισε και της έδωσε την αφορμή να ζήσει εκεί και κατόπιν να ετοιμάσει την ταινία της. Ακολουθώντας μια παρέα νεαρών, κάποιοι από αυτούς έφηβοι, που διασχίζουν τις αχανείς πολιτείες των ΗΠΑ με ένα βαν πουλώντας συνδρομές σε ανύπαρκτα περιοδικά και ζώντας σε φτηνά μοτέλ η Άρνολντ δημιουργεί ένα εκπληκτικό οδοιπορικό, μια ταινία δρόμου που ταξιδεύει στην αθέατη πλευρά μιας χώρας που σε αφήνει άφωνο με την ομορφιά, τις αντιθέσεις της και την οπισθοδρομικότητά της. Μαζί δημιουργεί ένα ύμνο στη νεότητα και την περιπλάνηση μιας γενιάς που μπορεί να μοιάζει χαμένη για κάποιους, αλλά κουβαλά μέσα της μια αστείρευτη ζωντάνια και ελπίδα. Με οδηγό ένα καταπληκτικό soundtrack με τραγούδια που ξεκινούν από τη Ριάνα και φτάνουν ως την κάντρι μουσική το γυρισμένο σε τετράγωνο κάδρο American Honey συνιστά μια από τις ομορφότερες στιγμές του φετινού φεστιβάλ έστω και αν στερείται ένα σφιχτοδεμένο σενάριο.
Σε μια εξίσου άγνωστη Αμερική στο Πάτερσον του Νιου Τζέρσι ζει και ο οδηγός λεωφορείου και ήρωας της ταινίας του Τζιμ Τζάρμους Paterson, ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας που ακολουθεί μια φαινομενικά μονότονη ζωή με την όμορφη γυναίκα του και το σκύλο τους, αναζητώντας τη διαφυγή μέσα από την ποίηση που γράφει στα διαλείμματα της δουλειάς του. Ο Τζάρμους καταφέρνει με ελάχιστα μέσα και με το πάντα φοβερό χιούμορ του να μιλήσει την ομορφιά και την ποίηση που κρύβεται στην καθημερινή ρουτίνα παραδίδοντας πολύτιμα μαθήματα, καλώντας το θεατή να ξανακοιτάξει από την αρχή τη ζωή του και το νόημά της.
Λίγο πιο πίσω στο χρόνο στα τέλη της δεκαετίας του ’50 ο Τζεφ Νίκολς στο Loving καταγράφει το σπαρακτικό βασισμένο σε αληθινά περιστατικά χρονικό ενός απαγορευμένου διαφυλετικού γάμου στην πολιτεία της Βιρτζίνια που κατάφερε τελικά να αλλάξει το συνταγματικό καταστατικό των ΗΠΑ απαγορεύοντας κάθε είδους φυλετική διάκριση στην ένωση δύο ανθρώπων. Ο Νίκολς μας βυθίζει στον σκληρό και πολύχρονο αγώνα μιας οικογένειας για το δικαίωμα στην ελευθερία, τη ζωή και τη γη τους (το δικαστήριο τους διατάζει να εγκαταλείψουν την πολιτεία για να μην οδηγηθούν στη φυλακή), εστιάζοντας όμως όχι στο πολιτικό κλίμα της εποχής, αλλά στην ίδια τη σχέση του ζευγαριού με την πιο άμεση ως τώρα δημιουργία του που δύσκολα θα αφήσει ασυγκίνητους ακόμη και τους πιο κυνικούς και βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για κάποιο βραβείο, ειδικά για τους εκπληκτικούς πρωταγωνιστές του.
