Το "Ράφι της Αγάπης", μια δανειστική βιβλιοθήκη για ανθρώπους που μάχονται με ψυχικά νοσήματα, δημιούργησαν έξι συγγραφείς. Πρόκειται για ιδέα της συγγραφέως Εύας Παυλίδου, μια νέας γυναίκας που πάσχει από Σκλήρυνση κατά Πλάκας, η οποία διαπίστωσε προσωπικά τη θεραπευτική επίδραση της ανάγνωσης αλλά και της γραφής στις δύσκολες μέρες που έζησε λόγω της πάθησής της. Η ιδέα της για τη δημιουργία μιας δανειστικής βιβλιοθήκης πήρε σάρκα και οστά και έτσι στις 17 Οκτωβρίου (19.00) θα εγκαινιαστεί το πρώτο “Ράφι της Αγάπης” στο Σύλλογο Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΨΥ) στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης (Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄ 41).
Η Εύα Παυλίδου μαζί με τις συγγραφείς Νατάσσα Καραμανλή, Αγάπη Ντόκα, Ελένη Καρύδα και Φρόσω Αποστόλου από τη Θεσσαλονίκη και τον ομότεχνό τους Μάριο Καρακατσάνη από την Αθήνα, απηύθυναν κάλεσμα σε συγγραφείς από όλη την Ελλάδα να προσφέρουν βιβλία τους γι' αυτό τον σκοπό «Συγγραφείς και ποιητές περιμένουμε τα δικά σας έργα για να στολίσουν παντοτινά το ράφι της αγάπης. Αφήστε τις λέξεις σας ελεύθερες να θεραπευόσουν τις ψυχές, σήμερα κιόλας. Όλοι εμείς οι άνθρωποι της γραφής μεταδίδουμε στους χρόνιους πάσχοντες την αξία της θεραπευτικής ανάγνωσης” λένε στο κάλεσμά τους οι έξι συγγραφείς. Αυτή τη στιγμή έχουν συγκεντρωθεί 100 τίτλοι βιβλίων από ισάριθμους συγγραφείς. Η ιδέα είναι το “Ράφι της Αγάπης” να περιλαμβάνει μόνο βιβλία που έχουν προσφέρει οι ίδιοι οι συγγραφείς τους ώστε μελλοντικά να δημιουργηθεί Λέσχη Ανάγνωσης για να μπορέσουν οι ίδιοι να έρθουν σε επαφή με τους ασθενείς.
«Ο σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε δανειστικές βιβλιοθήκες σε συλλόγους ασθενών με χρόνια νοσήματα. Καταλήξαμε να δημιουργήσουμε την πρώτη βιβλιοθήκη στο ΣΟΨΥ και να γίνει αυτό ετήσιος θεσμός. Δηλαδή κάθε χρόνο να δημιουργούμε και μία βιβλιοθήκη. Πρώτος μας στόχος ήταν να καλέσουμε συγγραφείς να προσφέρουν βιβλία. Τα βιβλία είναι πολύ σημαντικό όπλο για τους ανθρώπους που παλεύουν με την ασθένειά τους αλλά και μία ανάσα γι αυτούς. Συγκεντρώσαμε 100 τίτλους βιβλίων από ισάριθμους συγγραφείς από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Θα ήταν πιο εύκολο να πάμε σε εκδοτικούς οίκους και να ζητήσουμε βιβλία. Εμείς όμως θελήσαμε να απευθυνθούμε σε συγγραφείς για να τους φέρουμε σε επαφή με τους ασθενείς. Σκεφτόμαστε να φτιάξουμε μελλοντικά λέσχη ανάγνωσης γι' αυτόν τον σκοπό. Οι συγγραφείς που ενδιαφέρονται για την αποστολή των βιβλίων τους για το Ράφι της Αγάπης μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας, στέλνοντας mail στη διεύθυνση "[email protected]"» ανέφερε η Εύα Παυλίδου.
Απαντώντας στο ερώτημα πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα λέει: «Ασχολούμαι χρόνια με τη γραφή. Γράφω από τα 15 μου. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα με την ανάγνωση και τη γραφή. Το 2010, στα 29 μου, διαγνώστηκε ότι έχω Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Διαβάζοντας το βιβλίο “Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι” της Τζίνας Ψάρρη, συνειδητοποίησα πως μπορώ να διαχειριστώ την ήπια κατάθλιψη που έχω λόγω της πάθησης μου, να βελτιώνω την ψυχολογία μου και να βρίσκω λύσεις. Το 2013 η πάθησή μου υποτροπίασε και μετά τη γέννηση του γιου μου δεν μπορούσα να περπατήσω γιατί απείχα από τη θεραπευτική αγωγή για ένα δίμηνο επειδή ήθελα να τον θηλάσω. Τώρα μπορώ να βαδίζω χωρίς βοήθεια. Η ανάγνωση είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Και η δημιουργία είναι πνοή ζωής. Από αυτό το σκεπτικό ξεκίνησε η ιδέα».
Η Εύα Παυλίδου, τις δύσκολες μέρες της, έγραφε ποιήματα τα οποία εκδόθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο “Ευδοκία με λένε. Όταν ο πόνος έγινε ποίηση!”. Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στα άτομα που πάσχουν από Σκλήρυνση κατά Πλάκας και στη φίλη της που έχασε από καρκίνο. Το δεύτερο βιβλίο της, που θα κυκλοφορήσει σύντομα, είναι επτά μονόλογοι με τίτλο “Η μοναξιά αυτοπροσώπως”. Οι μονόλογοι αυτοί έχουν μελοποιηθεί από την ίδια και θα περιλαμβάνονται στο CD που θα συνοδεύει το βιβλίο.
