Σε εξέλιξη βρίσκεται αυτή την ώρα συγκέντρωση τη δολοφονία της Καρολάιν στη Θεσσαλονίκη.
Μετά από κάλεσμα της συλλογικότητας για τον κοινωνικό αναρχισμό Μαύρο & Κόκκινο, περί τα 50 άτομα έχουν συγκεντρωθεί στην Καμάρα.
Λίγο πριν τις 21:00 ξεκίνησε και πορεία με κατεύθυνση δυτικά.
Μεταξύ άλλων στο σχετικό κάλεσμα αναφέρεται:
Ομολόγησε λοιπόν χθες ο δολοφόνος του ειδεχθούς εγκλήματος στα Γλυκά Νερά. Έπειτα από μια ολόκληρη εκστρατεία ασύστολης προπαγάνδας των ΜΜΕ και διαφόρων πολιτικών προσώπων κατά των μεταναστών, περί ακραίας και ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και εισαγόμενης εγκληματικότητας, αποδείχθηκε τελικά αυτό που πολλοί υποπτεύονταν από την αρχή, ο δολοφόνος ήταν ο σύζυγος της, υπεράνω πάσης υποψίας εύπορος και ευπαρουσίαστος έλληνας πιλότος.
Μόλις λίγους μήνες μετά τη δημοσίευση δεκάδων δημόσιων καταγγελιών που αφορούν σε σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση, ταυτόχρονα με άλλες που αφορούν εργασιακή κακομεταχείριση σε χώρους της τέχνης και του αθλητισμού, μόλις που πρόλαβε να «ξεχαστεί» η συγκάλυψη του σκανδάλου με τον παιδοβιαστή Λιγνάδη και τις αναφορές για εμπλοκή του σε κύκλωμα παιδικής πορνείας, μόλις λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση του φόνου και της εγκατάλειψης της Δήμητρας, μία ακόμα πατριαρχική δολοφονία έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των δολοφονημένων.
Και αυτή τη φορά, τα ΜΜΕ που πάντα μυρίζονται το αίμα και μπαίνουν από την κλειδαρότρυπα για λίγη παραπάνω τηλεθέαση, λίγα παραπάνω κλικ, λειτούργησαν ως συνέχεια των μηχανισμών του κράτους και του κεφαλαίου που επιτίθενται στα πληβειακά στρώματα με σκοπό να βαθαίνει η διάχυση του ρατσιστικού και σεξιστικού λόγου και να ενισχύεται ο κοινωνικός εκφασισμός. Η κοινωνική ζωή του θύματος και οι σεξουαλικές επιλογές του μπαίνουν κάτω από το μικροσκόπιο, προκειμένου να βγει η ετυμηγορία. Επιδόθηκαν λοιπόν σε μία ατέρμονη και ανηλεή καμπάνια μίσους, βέβαιοι όλοι ότι οι δράστες ήταν μετανάστες, ποινικοί, άνθρωποι του περιθωρίου.Ήταν αδιανόητο αυτό που για μας ήταν δεδομένο , καθώς η κρατική πατριαρχική βία εγγράφεται καθε μέρα πάνω στα σώματα μας : η πατριαρχία δολοφονεί
Η πατριαρχία αποτελεί θεμέλιο λίθο του καπιταλισμού και έχει χρησιμοποιηθεί για την εδραίωσή του αλλά και για την κοινωνική αναπαραγωγή του. Είναι η διαρκής υπενθύμιση ότι βάσει της γυναικείας μας φύσης ή της σεξουαλικότητάς μας μπορούμε ανά πάσα στιγμή να γίνουμε αντικείμενα καταπίεσης. Μέσα σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, η κοινωνική νομιμοποίηση της έμφυλης βίας αποκρυσταλλώνεται είτε στην αποδοχή καταπιεστικών-εξουσιαστικών συμπεριφορών είτε στο να αποδίδονται ελαφρυντικά και δικαιολογίες για τέτοιου είδους περιστατικά, από σεξουαλικές παρενοχλήσεις μέχρι βιασμούς και δολοφονίες. Όλες οι μορφές παρενόχλησης και κακοποίησης αποτελούν εκφράσεις σχέσεων εξουσίας. Μάλιστα στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν αποτυπώματα οργανωμένων και ιεραρχημένων σχέσεων ανισοκατανομής κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής ή πολιτισμικής δύναμης. Ουσιαστικά μόνη επιμέρους εξαίρεση σε αυτήν την ευθεία αντιστοιχία αποτελούν μόνο τα σπάνια περιστατικά, όπου κάποιος από τη μάζα των απόκληρων υιοθετεί εγκληματική συμπεριφορά, εάν για παράδειγμα ένας μετανάστης επιτεθεί σεξουαλικά σε ημεδαπή, αντιστρέφοντας προσωρινά (αλλά εξίσου βασανιστικά για το θύμα) το κοινωνικό status quo, μόνο και μόνο για να υπογραμμίσει ότι η γυναίκα μπορεί να αποτελεί πάντα, κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις στόχο σεξουαλικής επίθεσης. Αυτού του είδους τα περιστατικά που απασχολούν ενίοτε τα αστυνομικά ρεπορτάζ αποτελούν ωστόσο, ως φαίνεται, κλάσμα στο σύνολο των περιστατικών κακοποίησης που, όπως ήταν αναμενόμενο, παράγονται με ρυθμούς βαριάς βιομηχανίας από τις εδραιωμένες σχέσεις εξουσίας.
Ξέρουμε καλά πως η πατριαρχία είναι μία ακόμα μορφή καταπίεσης, η οποία δεν είναι διαχωρισμένη από τις υπόλοιπες που δεχόμαστε αλλά απορρέει από την δομή του κυρίαρχου συστήματος. Ο αγώνας των γυναικών για την απελευθέρωσή τους από τα δεσµά της πατριαρχίας δεν μπορεί παρά να είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικού αγώνα για το γκρέµισµα της κρατικής και καπιταλιστικής επιβολής. Αντιλαμβανόμαστε ότι η πατριαρχία ως εξουσιαστικό σύστημα και η έμφυλη βία ως απότοκό της δεν μπορεί να «εξαϋλωθεί» χωρίς την ανατροπή όλων των εξουσιαστικών συστημάτων που αγκυλώνουν τις ζωές μας. Η έμφυλη βία δεν είναι διαχωρισμένη από τις υπόλοιπες καταπιέσεις που δεχόμαστε λόγω εθνικότητας, κοινωνικής τάξης, κτλ., αλλά απορρέει από τη δομή του κυρίαρχου κρατικο-καπιταλιστικού συστήματος.
Εμείς, ως αγωνίστριες, ως αναρχικές και ως γυναίκες, οργανωνόμαστε και συλλογικοποιούμαστε ενάντια σε ότι μας καταπιέζει. Αντλούμε έμπνευση από τους αγώνες που ξεσπούν σε παγκόσμιο επίπεδο, από τις Ζαπατίστριες στα βουνά του Μεξικού και τις μαχήτριες της Ροτζάβα, μέχρι τις γυναίκες της Πολωνίας και τις αδερφές μας στην Τουρκία που αγωνίζονται ενάντια στην επιβολή των κρατικών πολιτικών πάνω στα σώματά τους. Χέρι - χέρι, η μια δίπλα στην άλλη, στον δρόμο σπάμε τον τρόμο που προσπαθεί να μας επιβάλει το κράτος και οι ένστολοι εντολοδόχοι του. Μαζί τους συναντιόμαστε με μια υψωμένη γροθιά κι ένα βλέμμα αλληλεγγύης, που μας γεμίζει με αποφασιστικότητά να καταστρέψουμε κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και να φωνάξουμε μαζί με τις αδερφές μας σε όλο τον κόσμο ότι καμία δολοφονία και καμία κακοποίηση δε θα μείνει αναπάντητη, ότι η καραντίνα δε μπορεί να επιβάλλει τη σιωπή γιατί η συλλογική φωνή μας μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά και να ρίξει όλα τα τείχη. Να φωνάξουμε ότι καμία γυναίκα που αγωνίζεται δεν είναι μόνη και θα παλέψουμε όλες μαζί μέχρι να καταφέρουμε να κάνουμε τη φλόγα, φωτιά και να κάψουμε συθέμελα το σάπιο εξουσιαστικό πατριαρχικό σύστημα. Μέχρι να φτιάξουμε έναν κόσμο που δε θα περισσεύει κανείς και καμιά μας, έναν κόσμο που θα χωράει μέσα του όλους τους κόσμους.
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΒΙΑΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ
