Οι απαιτητικές για το μυαλό δραστηριότητες μπορεί να προστατεύουν από την άνοια ακόμα και τα άτομα που έχουν γενετική προδιάθεση να την αναπτύξουν, αναφέρουν αμερικανοί επιστήμονες.
Σε μελέτη με περισσότερους από 1.900 ηλικιωμένους ανακάλυψαν πως όσοι φρόντιζαν να διατηρούν το μυαλό τους απασχολημένο με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, χειροτεχνίες, χαρτιά και κοινωνικές δραστηριότητες διέτρεχαν μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν έκπτωση των νοητικών λειτουργιών τους μετά τα 70.
«Αυτού του είδους οι απαιτητικές δραστηριότητες προστατεύουν τους ηλικιωμένους από την ήπια νοητική διαταραχή, η οποία συχνά εξελίσσεται σε νόσο Αλτσχάιμερ», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρόναλντ Πήτερσεν, διευθυντής του Κέντρου Έρευνας Νόσου Αλτσχάιμερ της Κλινικής Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα. Μάλιστα το όφελος αυτό αφορά ακόμα και τα άτομα που φέρουν μεταλλαγμένες μορφές του γονιδίου της απολιποπρωτεΐνης Ε (APOEε4) που προκαλούν τη κληρονομούμενη μορφή της νόσου.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας (JAMA), παρακολούθησαν επί τέσσερα χρόνια την πορεία της υγείας 1.929 εθελοντών ηλικίας 74-82 ετών, οι οποίοι κατά την έναρξη της μελέτης είχαν φυσιολογική νοητική λειτουργία. Έως το τέλος της περιόδου παρακολουθήσεως, περισσότεροι από 450 είχαν παρουσιάσει ήπια νοητική διαταραχή, δηλαδή μικρή αλλά εμφανή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών που μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, ορισμένες απαιτητικές για το μυαλό δραστηριότητες φάνηκε να μειώνουν τον κίνδυνο έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών ως εξής:
-Η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών κατά 30%
- Οι χειροτεχνίες κατά 28%
- Η συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες κατά 23%
- Τα χαρτιά και άλλα παιχνίδια κατά 22%.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως όσοι εθελοντές ασχολούνταν με τέτοιου είδους δραστηριότητες τουλάχιστον μία ή δύο φορές την εβδομάδα, διατηρούσαν περισσότερη οξύνοια απ’ ό,τι όσοι ασχολούνταν δύο-τρεις φορές τον μήνα ή σπανιότερα. Επιπλέον, όσοι έφεραν το γονίδιο APOEε4 φάνηκε να αποκομίζουν κάποια προστασία με τη συχνή ενασχόληση με αυτού του είδους τις δραστηριότητες. Αντιθέτως, το διάβασμα δεν φάνηκε να παρέχει εξίσου σημαντικά οφέλη.
«Μια άσκηση για τον εγκέφαλο θεωρείται αποδοτική όταν απαιτεί συνδυασμό διαφόρων επιπέδων νοητικής διέγερσης και επίλυση προβλημάτων που θα προκύψουν στην πορεία», είπε ο δρ Πήτερσεν. «Νομίζω ότι τα παζλ, στα σταυρόλεξα και το Sudoku επίσης είναι πολύ ωφέλιμα, διότι πρέπει κανείς να “στύβει” το μυαλό του για να βρει τη λύση, ενώ ταυτοχρόνως απαιτούν αλληλεπίδραση των ματιών με τα χέρια και τις κινήσεις.
«Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι πολύ σημαντικό να μην περιορίζεται κάποιος σε απαιτητικές δραστηριότητες με τις οποίες ασχολείται μόνος, αλλά και με όσες απαιτούν αλληλεπίδραση με άλλα άτομα», διότι αυτές γυμνάζουν διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου».
