Ο Dr. Endre Magyari, Αστροφυσικός του Ουγγρικού Ινστιτούτου Τηλεπικοινωνιακών Ερευνών και ειδικός του διαστήματος, είπε: «Κανένα φαινόμενο στη φύση δεν μπορεί να συμβεί χωρίς να έχει μια δομική σχέση με άλλα φυσικά φαινόμενα. Το να πούμε ότι κάτι θα μπορούσε να συμβεί χωρίς προηγούμενα ή χωρίς επόμενα είναι σαν να μιλάμε για ένα θαύμα και η φυσική δεν πιστεύει σε θαύματα. Μπορεί σε κάποιο συγκεκριμένο συμβάν να μην γνωρίζουμε ολόκληρο το φάσμα των αιτιωδών σχέσεών του, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχουν».
Καλούμε μεταβίβαση της σκέψεως, το φαινόμενο της μεταβιβάσεως της σκέψεως από ατόμου σε άτομο, είτε υπό τύπον εικόνας ή σχεδίου, ή ακόμη και διανοήματος. Είναι αρκετά σύνηθες το φαινόμενο, κατά το οποίο όταν συνομιλούμε με κάποιον να εκφράζουμε ταυτόχρονα όχι μόνον το ίδιο νόημα, αλλά και τις ίδιες λέξεις. Ανάλογο περίπου είναι και το φαινόμενο κατά το οποίο όταν βαδίζουμε, μας έρχεται αίφνης στο μυαλό η εικόνα προσώπου γνωστού και μετά ολίγα βήματα το συναντούμε. Ο συντονισμός αυτός κάμνει τον οργανισμό μας να λειτουργεί ως δέκτης της εικόνας του.
Παρόμοιος συντονισμός παρατηρείται και επί αψύχων. Εάν σε δύο εγγύς ευρισκόμενα όμοια όργανα λ.χ. κιθάρες, δονήσουμε δυνατά μία χορδή του ενός, αμέσως θα τεθεί σε παλμική κίνηση, η αντίστοιχη χορδή του άλλου οργάνου. Επίσης, εάν έχουμε σε μικρή μεταξύ τους απόσταση δύο πυξίδες και θέσουμε σε ταλάντευση την βελόνη της μιας από αυτές, θα παρατηρήσουμε ότι αμέσως τίθεται σε ταλάντευση και η βελόνη της άλλης πυξίδας. Στην κατώτερη ζωική βαθμίδα η μεταβίβαση των εντυπώσεων είναι σαφής, ιδίως στα έντομα και στα μυρμήγκια, στα οποία με την επαφή κεραιών μεταδίδεται ο πανικός και η πρόσκληση προς βοήθεια. Στους λαούς που βρίσκονται σε πρωτόγονη κατάσταση, ή σε εκείνους που η επίδραση του σύγχρονου πολιτισμού δεν έχει καταλυτική επίδραση, λ.χ. στους Λάπωνες, η μεταβίβαση της σκέψεως είναι συνηθέστατο και κοινό φαινόμενο καθώς αναφέρει ο Άγγλος Robert Crocket οσάκις πηγαίνει κάποιος να τους επισκεφθεί, δεν είναι ανάγκη να τους προειδοποιήσει, αλλά τον περιμένουν και τον υποδέχονται με χαρά. Όταν συναντώνται με ξένους, η διαίσθησή τους είναι τόσο δυνατή ώστε αμέσως γνωρίζουν αυτομάτως τί συμβαίνει σ’ αυτούς.
Ο Crocket λέγει ότι ποτέ δεν είχε ανάγκη να ζητήσει κάτι, όταν επισκέπτονταν υη Λαπωνία, οι επιθυμίες του μαντεύονταν. Αναφέρει δε και το εξής περιστατικό: φιλοξενείτο από μία αγαθότατη ηλικιωμένη, η οποία μια μέρα που ήθελε να μαγειρέψει ψάρι, δεν μπόρεσε να μεταβεί στην πολιτεία η οποία άλλως τε και απείχε 6 ολόκληρα χιλιόμετρα. Έξαφνα ενώ βρισκόταν στο σπίτι της, μπαίνει ο ψαράς, ο οποίος της έφερνε συνήθως ψάρια, λέγοντας: «Να το ψάρι που μου μήνυσες να σου φέρω». Η γριούλα γέλασε τότε με την έκπληξη του Crocket και ομολόγησε ότι πράγματι είχε βαρεθεί να πάει στη χώρα και είχε μηνύσει νοερώς στον ψαρά να της φέρει το ψάρι. (Δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό «Ο Κόσμος της Ψυχής» Μάρτιος1951). Στις Άγγλο-Σαξονικές χώρες, η μεταβίβαση της σκέψεως γίνεται συχνά σε κύκλο ορισμένης ευπάθειας ατόμων σαν παιγνίδι ονομαζόμενο willing game. Τέλος υπάρχουν και ορισμένα άτομα που έχουν εξαιρετικά ανεπτυγμένη την ιδιότητα να διαβάζουν λέξεις, εικόνες και ιδέες από τον εγκέφαλο των παρισταμένων, τα δε άτομα αυτά ονομάζονται «νοομάντεις». Ας εξετάσουμε όμως το μηχανισμό της μεταβιβάσεως της σκέψεως, η οποία γίνεται με δυο τρόπους, είτε με απλή ή διπλή επαφή, είτε άνευ επαφής.
Η μεταβίβαση της σκέψεως με απλή επαφή, συντελείται σε περιβάλλον ήσυχο και σιωπηλό, όπου ο πομπός συμπλέκει σε γρόνθο τα δάκτυλα των χεριών του, ώστε να αποφευχθούν ασυναίσθητες νευρικές κινήσεις των χεριών του πομπού, με τις οποίες μπορεί να οδηγεί ή και να παραπλανά ακόμη το διάμεσο, ενώ ο δέκτης έχει την παλάμη του ανοικτή και τεντωμένη. Όταν ο δέκτης φέρει σε επαφή την παλάμη με το γρόνθο του πομπού, κλείνει τους οφθαλμούς και αφήνει αδρανή τη σκέψη του, για να επιτύχει ένα βαθμό αυτοσυγκεντρώσεως. Ο πομπός, πρέπει να σκέπτεται σιωπηλός με ακρίβεια, έντονα και ακατάπαυστα, τουλάχιστον επί 5-15’ λεπτά της ώρας ένα σαφές και συγκεκριμένο αντικείμενο, ο δε δέκτης έχοντας κλεισμένους τους οφθαλμούς και αδρανή τη σκέψη του, περιέρχεται σε ελαφρά μείωση της λειτουργίας των αισθήσεων ή και σε ελαφρά καταστολή αυτών, η οποία πιθανότατα να είναι το αρχικό στάδιο της υπνωτικής καταστάσεως. Έτσι επέρχεται κατά κάποιον τρόπο ο συντονισμός του μήκους κύματος του εγκεφάλου μεταξύ πομπού και δέκτη οπότε είναι δυνατή και η μεταβίβαση της σκέψεως. Στην ίδια αρχή, αλλά σε περισσότερο εξελιγμένο επίπεδο, στηρίζεται και η απ’ ευθείας ανάγνωση της σκέψεως ενός ατόμου (νοομαντεία), κάτι που είναι αδύνατο επί ασυντόνιστων εγκεφάλων.
Η μεταβίβαση της σκέψεως με διπλή επαφή, γίνεται όταν μεταξύ πομπού και δέκτη μεσολαβεί τρίτο πρόσωπο το οποίο κρατά τα χέρια και των δύο, και αγνοεί απολύτως την ιδέα που θα μεταβιβασθεί και την οποία σκέπτεται ζωηρά μόνον ο πομπός. Η παρουσία τρίτου ατόμου διευκολύνει τη μεταβίβαση της σκέψεως, διότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι καλός αγωγός και πολλαπλασιαστής ορισμένων αοράτων δονήσεων, μεταξύ των οποίων καταλέγονται και οι εγκεφαλικές δονήσεις, οι οποίες είναι εντονότερες όταν το άτομο σκέπτεται έντονα και ζωηρά, όπως αποδείχθηκε από το ήλεκτρο-εγκεφαλογράφημα, και από τη φωτογραφία της σκέψεως που θα περιγράψουμε στη συνέχεια. Κατά τη μεταβίβαση της σκέψεως άνευ επαφής, ο πομπός ευρίσκεται ένα βήμα όπισθεν του διαμέσου και κάμπτοντας τα χέρια του στο στήθος με τεντωμένα δάκτυλα προσπαθεί να σκέπτεται, όπως περιγράφηκε ανωτέρω, ένα απλό αντικείμενο, η δε στάση του δέκτη είναι η αυτή με την προηγούμενη. Εάν η μεταβίβαση της σκέψεως επιτύχει με τα απλά πράγματα, τότε ζητούμε ο πομπός να μεταδώσει στο δέκτη να εκτελέσει ολόκληρη σειρά κινήσεων π.χ. μετακίνηση αντικειμένου, γέμισμα ποτηριού με νερό ή ποτό και να το προσφέρει σε ορισμένο άτομο και άλλα παρόμοια. Εννοείται ότι στην περίπτωση αυτή ο πομπός πρέπει να σκέπτεται με μεθοδικότητα, ένταση και κινηματογραφική ταχύτητα την κάθε κίνηση, διότι διαφορετικά ο δέκτης δεν θα μπορέσει να συλλάβει το νόημά του.
Στην εν υπνώσει μεταβίβαση της σκέψεως άνευ επαφής, ο υπνωτιστής αναπαριστά ζωηρά στην φαντασία του την εικόνα ορισμένου αντικειμένου και ερωτά τον υπνωτισμένο να του πει τί σκέπτεται, ή τον διατάσσει να το ζωγραφίσει επί χάρτου, ή διατάσσει τον υπνωτισμένο να εκτελέσει ορισμένες κινήσεις, όπως για παράδειγμα να πάρει ένα αντικείμενο και να το προσφέρει σε κάποιον τρίτο, ή ακόμα κρύβει ένα αντικείμενο σε κάποιον από τους παρισταμένους και σκέπτεται έντονα το άτομο και το κρυμμένο αντικείμενο και οδηγεί νοερά το υποκείμενο για την ανεύρεσή του. Εάν σε κάποιες από τις ανωτέρω περιπτώσεις δεν επιτυγχάνονται αποτελέσματα άνευ επαφής, είναι δυνατόν να επιτευχθούν όταν ο υπνωτιστής θέσει το χέρι του στον αυχένα ή στο μέτωπο, ή και επάνω στο χέρι του υπνωτιζόμενου. Η ενέργεια των διαφόρων νοομάντεων στα θέατρα, βασίζεται στην ανωτέρω εκτεθείσα αρχή μεταβιβάσεως της σκέψεως εν υπνώσει, όταν φυσικά αποκλεισθεί ο δόλος ο οποίος είναι δυνατός μόνον όταν το υπνωτισθέν άτομο κρατείται από το χέρι, διότι με ακούσιες νευρικές κινήσεις μπορεί να οδηγείται ή να παραπλανάται.
Η μεταβίβαση της σκέψεως είναι δυνατή όχι μόνον σε περιορισμένο χώρο αλλά και σε μακρινές αποστάσεις. Ο Τανάγρας χρησιμοποιώντας ειδικό όμιλο διαμέσων έκαμε επιτυχή πειράματα μεταξύ Αθηνών και Βιέννης. («Ψυχικαί Έρευναι» 1928). Για την επιτυχία των πειραμάτων αυτών κανονίζεται μεταξύ των δύο ομάδων ποιός θα είναι ο πομπός και ποιός ο δέκτης και ορίζεται η ακριβής ώρα της ενάρξεως του πειράματος, κατά την οποία δύο ή τρία άτομα που θα είναι οι πομποί, ενώνουν σε κύκλο τα χέρια τους και σε απόλυτα σιωπηλό περιβάλλον σκέπτονται έντονα το προς μεταβίβαση αντικείμενο ή σχήμα, ενώ οι δέκτες, κάθονται αναπαυτικά, με κλειστούς οφθαλμούς, σιωπηλοί, και γράφουν το αντικείμενο ή το σχήμα που θα συλλάβουν. Μετά τη λήξη του πειράματος, οι δύο ομάδες ανταλλάσσουν ταυτόχρονα, οι μεν τα ληφθέντα οι δε τα σχήματα, ώστε να διασταυρωθούν τα αποτελέσματα. Νευρικά άτομα είναι ακατάλληλα και ως πομποί και ως δέκτες, διότι δεν είναι δυνατόν να συγκεντρώνουν διαρκώς και σε ορισμένο σημείο τη φαντασία τους, ούτε και να αφήνουν τελείως αδρανή τη σκέψη τους, ώστε να επέρχεται ελαφρά μείωση της λειτουργίας των αισθήσεών τους.
Συνέχεια την επόμενη Κυριακή
