ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΥΤΗΣ

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΜΠΑΝΗ, συγγραφέα-ερευνητή

Μορφή τηλεπαθητικής υποβολής, κατά την οποία ο πομπός μεταδίδει στο δέκτη ολόκληρη ιδέα λ.χ. μαθητής που μελέτησε συνεπεία ονείρου ορισμένο θέμα, το υποβάλλει ασυναίσθητα στο δάσκαλό του. Ιδιαίτερα αποδεικτικό είναι το κάτωθι γεγονός που πάρθηκε από το περιοδικό «Ψυχικαί Έρευναι» του Τανάγρα Σεπτέμβριος 1931. Ο Καθηγητής Schneider, Διευθυντής της Γερμανικής Επιθεωρήσεως Ψυχικών Ερευνών, έλαβε την εξής ανακοίνωση από το Uhlenhorst του Αμβούργου από την Dr. Martha Whizondecker. «Είχαμε προ ετών στην οικία μας δύο αδελφές τη Μαρία και την Αμαλία, την πρώτη ως υπηρέτρια την δε άλλη ως παιδαγωγό. Τυχαία ανακάλυψα ότι η Αμαλία εκτελούσε αμέσως ό,τι έλεγα στη Μαρία να της μεταδώσει, πριν εκείνη προφθάσει να απομακρυνθεί και να της το πει. Αυτό εξέπληξε τον σύζυγο μου, ο οποίος άρχισε να εκτελεί τακτικά όμοια πειράματα, και η τηλεπάθεια μεταξύ των δύο αδελφών αναπτύχθηκε καταπληκτικά. Μια μέρα πολύ γνωστός γιατρός του Αμβούργου μας επισκέφθηκε, και επειδή είχε ακούσει για το φαινόμενο, θέλησε να πεισθεί πειραματικά. Κάλεσε λοιπόν τη Μαρία και ενώ η αδελφή της ήταν στην άλλη άκρη του κήπου, της υπέβαλε διάφορες ιδέες προς μεταβίβαση. Όντως λοιπόν η Αμαλία έξαφνα τράβηξε άνευ αιτίας την ουρά του σκύλου που ήταν κοντά της, έβαλε την τσουγκράνα σαν τουφέκι σε θέση σκοπεύσεως, κρέμασε το ίδιο εργαλείο σε ένα κλαδί, ανασήκωσε το φόρεμά της και άρχισε να χορεύει, τέλος δε έπαυσε το χορό ακριβώς όπως υπέβαλλε ο γιατρός στην Μαρία.

Άλλοτε πάλι, κύριος ο οποίος φιλοξενείτο στην οικία μας, είπε της Μαρίας να σκεφθεί το εξής: να έλθει η αδελφή της να πάρει νόμισμα ευρισκόμενο κάτω από ορισμένο πιάτο και να του προσδώσει κυκλική κίνηση επάνω στο τραπέζι. Έξαφνα η Αμαλία που ευρίσκονταν στο δεύτερο όροφο, κατέβηκε γρήγορα και εκτέλεσε ακριβώς την υποβολή. Σημειωτέον δε ότι κατά την στιγμήν που εκτελούσε τα υποβαλλόμενα δεν είχε διόλου συναίσθηση της υποβολής, απλώς νόμιζε ότι ενεργεί από ατομική της παρόρμηση, ούτε όμως και η Μαρία κατέβαλλε ιδιαίτερη προσπάθεια για να της μεταδώσει την επιθυμία, απλώς σκέπτονταν το πράγμα. Πρέπει όμως να προστεθεί ότι η Μαρία ήταν σοβαρός και συγκεντρωμένος χαρακτήρας ενώ η Αμαλία ήταν επιπόλαια και ελαφρά».

Πέρα όμως από τη μεταφυσική θεώρηση και καταγραφή των φαινομένων αυτών, ας επιχειρήσουμε να ρίξουμε εν συντομία και ένα βλέμμα στην επιστημονική εξήγηση αυτών. Αν ένα φαινόμενο λαμβάνει χώρα, σημαίνει ότι υπακούει σε κάποιους νόμους, ανεξάρτητα αν οι νόμοι αυτοί είναι γνωστοί ή άγνωστοι σε μας. Ο Sir John Eccles, καθηγητής της φυσιολογίας στο John Curtin School (1951-1966), ο οποίος κατέκτησε το βραβείο Nobel στη φυσιολογία και την ιατρική το 1963 για τις θεμελιώδεις συμβολές του στους ιοντικούς μηχανισμούς της συναπτικής μεταφοράς στον εγκέφαλο, και την κατανόηση της διαδόσεως των νευρικών ερεθισμάτων στα νευρικά κύτταρα και της σχέσεώς τους με την κυτταρική μεμβράνη, ασχολήθηκε εμβριθώς με τον εγκέφαλο του ανθρώπου από οργανικής πλευράς και διετύπωσε τα εξής για τη λειτουργία του: «Ο τρόπος μεταφοράς ενός μηνύματος η μιας ωθήσεως από το ένα κύτταρο στο επόμενο, συντελείται με το «άναμμα» ενός χημικού μηνύματος κατά μήκος των γραμμών συνάψεως ή στα κενά ανάμεσά τους, στις λεπτές διακλαδισμένες ίνες, που ονομάζονται άξονες και που αποτελούν τα άκρα αυτών των κυττάρων». Τα δέκα δισεκατομμύρια κύτταρα στη «διπλωμένη» δομή, που αποτελεί κατά τον Eccles και το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου, ακόμη δε και τα εκατομμύρια του νωτιαίου μυελού, η υπόφυση και γενικότερα όλοι οι ενδοκρινείς αδένες είναι εκείνοι που εκδηλώνουν τις επιθυμίες μας, είτε αυτές είναι οργανικές όπως πείνα, δίψα είτε συναισθηματικές όπως αγάπη μίσος, μεταβιβάζοντας τις διαταγές δια των εκκρίσεών των, και με τον τρόπο αυτόν ρυθμίζουν και ελέγχουν τις ζωτικότερες λειτουργίες του σώματος.

Κάτω από τη θεώρηση αυτή ιατρικές έρευνες αποδεικνύουν ότι η δραστηριότητα των αδένων με τις ποικίλες επιδράσεις, όχι μόνο στη σωματική αλλά και στην ψυχική και συναισθηματική υπόσταση, είναι αποτέλεσμα ωθήσεων ηλεκτρικής ενέργειας. Αστρολογικές έρευνες δείχνουν ότι αυτή η ηλεκτρική ενέργεια προέρχεται από τις κοσμικές ακτίνες που προκαλούν νευρικές ωθήσεις στον εγκέφαλο και μάλιστα είναι δυνατός αστρολογικά ο μαθηματικός καθορισμός της δράσεως αυτής των μηκών κύματος στον εγκέφαλο και το ανθρώπινο σύστημα. Οι πλανητικές θέσεις κατά τη γέννηση μετρώνται ως κυματικά μήκη. Έτσι αστρολογικές έρευνες έδειξαν ότι τα πλανητικά παλμικά κύματα παρομοιάζουν με τα ηλεκτρικά κύματα ενώ ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί σαν κεντρικός σταθμός λήψεώς των. Έτσι αυτή η «τηλεπαθητική» κυματική ακτινοβολία που εκπέμπεται από τα ουράνια σώματα, δεν είναι μεν ορατή, αν όμως είναι μικρή υπεριώδης, καθίσταται αισθητή αφού συλλαμβάνεται από τον δέκτη και επηρεάζει τα κύτταρα του οργανισμού. Κάτι ανάλογο συμβαίνει όταν πλησιάζουμε έναν δέκτη τηλεοράσεως χωρίς κεραία, παρατηρούμε ότι μεταβάλλεται το σήμα ανάλογα με την απόσταση που διατηρούμε. Αυτό συμβαίνει διότι πράγματι το ανθρώπινο σώμα έχει μια κυματική εκπομπή η οποία με ανάλογο τρόπο επηρεάζει λιγότερο ή περισσότερο έναν άλλο άνθρωπο. Αλλά και το αντίστροφο επίσης συμβαίνει. Ραδιοκυματικές εκπομπές, της τηλεοράσεως, της κινητής τηλεφωνίας, των ραντάρ και άλλων παρόμοιων εκπομπών, επηρεάζουν την ανθρώπινη ψυχοπνευματική υπόσταση και μάλιστα πολλές φορές σε υπερβολικό βαθμό. Αυτά όλα καταδεικνύουν με σαφήνεια την αλληλεπίδραση ανθρώπου και σωμάτων.

Όπως ειπώθηκε, ο εγκέφαλος διαθέτει έναν δέκτη που συλλαμβάνει αυτά τα ηλεκτρικά κύματα που εκπέμπονται από τα ουράνια σώματα σύμφωνα με την ατομική ικανότητα ανταποκρίσεως, που συναρτάται από την πνευματική κατάσταση της ψυχής. Οι παλμοί που δέχεται ο δέκτης αυτός του εγκεφάλου, διεγείρουν τους ηλεκτροχημικούς αδένες και δημιουργούν ορισμένες ωθήσεις που ελέγχουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις ψυχικές διαθέσεις και εν γένει την ατομική μας ανάπτυξη και συμπεριφορά, και προκαλούν αυτό που ονομάζουμε μεταβίβαση της σκέψεως, τηλεπαθητικά και προαισθητικά φαινόμενα.

Στην περίπτωση της τηλεπαθητικής διαδράσεως του ανθρώπου προς άνθρωπο, ο πομπός που διαθέτει ο εγκέφαλος, λειτουργεί σε ένα εναρμονισμένο μήκος κύματος με το δέκτη και έτσι, ανάλογα με την ευαισθησία, επιτυγχάνεται το αποτέλεσμα, με τον ίδιο τρόπο που περιγράφηκε πιο πάνω αναφορικά με την εκπομπή των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων των ουρανίων σωμάτων, με κάποιες όμως διαφορές. Στην περίπτωση αυτή, κατά άλλες πειραματικές μετρήσεις και σε αντίθεση με τις μετρήσεις του καθηγητή Cazzamali, η μεταφορά της σκέψεως λαμβάνει χώρα κάτω από το φάσμα των μακρών κυμάτων. Το ηλεκτροδυναμικό πεδίο του εγκεφάλου είναι της τάξεως των 2-100 μV, η δε σκέψη που εκπέμπεται με μορφή κυμάτων είναι της τάξεως του 0,5-100 κύκλων (Hz) ανά δευτερόλεπτο, οπότε η τηλεπαθητική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων προσδιορίζεται στο φάσμα της εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας κυμάτων (ΕLF) και στην υπερχαμηλή συχνότητα (SLF). Έχουμε δηλαδή ένα πάρα πολύ μεγάλο μήκος κύματος, με πολύ χαμηλή συχνότητα, κατά το οποίο η μετάδοση γίνεται, δια μέσω ενός καναλιού πέρα από αυτό που μεταδίδονται τα γνωστά ραδιοφωνικά κύματα.

Όπως προειπώθηκε, ο ανθρώπινος εγκέφαλος παρουσιάζει εκτός της ηλεκτρικής συμπεριφοράς και ηλεκτρομαγνητική. Το φάσμα των Συχνοτήτων που λειτουργεί είναι από 0,1 HZ έως 64 HZ. Δηλαδή πολύ χαμηλά. Για να μεταβάλει ο οργανισμός μας τα ερεθίσματα που παίρνει από το περιβάλλον σε αισθήματα, βοηθούν και τα εγκεφαλικά κύματα ή αλλιώς συχνότητες. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει σε διάφορες κλινικές οι συχνότητες αυτές έχουν σαν αρχή τους τα νευρικά κέντρα της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Παράγονται δε συνεχώς και ανεξάρτητα από τα εσωτερικά ή εξωτερικά ερεθίσματα. Οι συχνότητες αυτές έχουν τάση μερικών δεκάτων του μικροβόλτ (1μV = 10−6 V) και χρησιμεύουν σαν πηγή ερεθιστικότητας η οποία αποτελεί παράγοντα επιλογής των ερεθισμάτων που προέρχονται είτε από τον εξωτερικό, φυσικό μας κόσμο, είτε από τον εσωτερικό, ψυχικό μας κόσμο. Αυτό αποδεικνύει ταυτόχρονα ότι ο εγκέφαλος δεν είναι ένα αδρανές κέντρο που διεγείρεται μόνον όταν επενεργούν τα διάφορα ερεθίσματα. Οι εγκεφαλικές συχνότητες είναι της τάξεως μεγέθους μερικών Hz. Χωρίζονται δε στις ακόλουθες κατηγορίες.

Καταστάσεις ανησυχίας και συναισθηματικές φορτίσεις έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση ή και την καταστολή των συχνοτήτων αυτών. Εδώ βασίζονται και τα διάφορα πειράματα και οι μέθοδοι «Brain control» και «Brain stimulation». Άρα, αφού ο εγκέφαλος παράγει συχνότητες, αυτές μπορούν να καταγραφούν και κατά συνέπεια να μεταβληθούν. Οι ήχοι έχουν χωρισθεί σε ομάδες συχνοτήτων. Με την αυξομείωση των Hz, οι ήχοι των παρακάτω συχνοτήτων παράγουν τα ακόλουθα αποτελέσματα: