Του Γιώργου Παπαδημητρίου
Πριν από λίγες μέρες, βρέθηκα προ μεγάλης έκπληξης. Μιας έκπληξης παντελώς προσωπικής και πέρα για πέρα ευχάριστης. Για να εξηγήσω όμως το πώς και το γιατί αυτής της έκπληξης, πρέπει να σας μεταφέρω λίγα χρόνια πριν, σε μία βραδινή έξοδο με φίλους. Ένα από τα θέματα συζήτησης ήταν η παράνοια της έννοιας του κυβερνητικού ανασχηματισμού. Θυμάμαι εκείνες τις μέρες να διαβάζω συνεχώς και παντού πως ο, τότε Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου (ναι, συνέβη κι αυτό κάποτε) επιχειρεί να «αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα μέσα από ένα ευρύ κυβερνητικό ανασχηματισμό». Πάνω από το κεφάλι μου αιωρούταν ένα τεράστιο ερωτηματικό, όπως σε διάφορα καρέ κινουμένων σχεδίων. Αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν κάποιος υπουργός να έχει ως πεδίο ευθύνης πχ για δύο χρόνια τη ναυτιλία και ξάφνου να τοποθετείται επικεφαλής πχ της υγείας. Καμία αίσθηση συνοχής, συνέχειας και πλάνου. Καρεκλοκένταυροι που απλώς μετακινούνται από καρέκλα σε καρέκλα. Διερωτήθηκα φωναχτά εκείνη τη βραδιά πότε επιτέλους θα δούμε κάποιον υπουργό εκτός κομματικού στρατού, εκτός της κάστας των κατ’ επάγγελμα πολιτικών, με γνώσεις και κατάρτιση επί ενός και μόνο αντικειμένου, να αναλαμβάνει το υπουργείο που αντιστοιχεί στις γνώσεις και το background του. Ρίχνοντας ανάλογα παραδείγματα στο τραπέζι της συζήτησης, μονολόγησα πως θα ήταν ιδεατό να βλέπαμε κάποτε Υπουργό Δικαιοσύνης ένα άξιο άνθρωπο, όπως ο Νίκος Παρασκευόπουλος. Κανείς σχεδόν από την παρέα δεν ήξερε ποιος ήταν ο Νίκος Παρασκευόπουλος. Ο Νίκος Παρασκευόπουλος εδώ και λίγες ημέρες είναι ο νέος Υπουργός Δικαιοσύνης.
Θα προβώ σε ένα δεύτερο εγκιβωτισμό εντός του πρώτου, ανατρέχοντας σε ένα ακόμη πιο μακρινό παρελθόν. Τελευταία έτη στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και ξάφνου μου περνά από το μυαλό η θεότρελη ιδέα να ασχοληθώ και λίγο με τη σχολή πέρα από τα ξενύχτια, τα σινεμά, τους έρωτες, τα ταξίδια, τα βιβλία και τον ΠΑΟΚ. Η εξεταστική πλησίαζε και αποφάσισα να εμφανιστώ επιτέλους σε κάποιες αίθουσες, ώστε να πάρω μια φευγαλέα ιδέα για τα μαθήματα στα οποία θα εξεταζόμουν οσονούπω. Γενικές Αρχές Ποινικού Δικαίου, Τρίτη 24 μμ. Διδάσκων: Νίκος Παρασκευόπουλος. Για να μην φλυαρώ ασκόπως, παρακολούθησα κάθε παράδοση μέχρι την εξεταστική, όχι όμως για να ανιχνεύσω SOS θέματα για τις εξετάσεις, όπως σκόπευα αρχικά. Ήμουν εκεί γιατί το μάθημα ήταν για πρώτη φορά ενδιαφέρον. Ψάχνοντας το ζήτημα λίγο περαιτέρω, πληροφορήθηκα πως ο Παρασκευόπουλος αρθρογραφεί σε γνωστή εφημερίδα. Διάβασα πολλά και πολύ αξιόλογα άρθρα του. Λόγος μεστός, διαρθρωμένος, παθιασμένος και ψύχραιμος ταυτόχρονα.
Ο Παρασκευόπουλος δεν είναι πολιτικό στρατιωτάκι καμίας παράταξης. Ούτε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ούτε των προηγούμενων κομμάτων εξουσίας. Είναι ένας άνθρωπος πολιτικοποιημένος, προοδευτικός, μορφωμένος και λογικός. Έχει επιδείξει συνεπέστατη και αταλάντευτη δράση και ενασχόληση σε οτιδήποτε θετικό έχει προκύψει στο ελληνικό νομικό σύστημα τα τελευταία χρόνια, συμμετέχοντας σε νομοπαρασκευαστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές. Τέλος και ίσως υπεράνω όλων, είναι άνθρωπος ταπεινός και χαμηλών τόνων. Δεν επιζήτησε ποτέ οφίτσια, τιμές και προβολή. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από τα προβαλλόμενα πρότυπα αυτή της χώρας, που περιφέρουν σαν καμαρωτά παγώνια την ημιμάθειά τους από κανάλι σε κανάλι. Μπροστά του έχει ένα τιτάνιο έργο. Η ελληνική δικαιοσύνη είναι αργόσυρτη, είναι γραφειοκρατική, είναι παρωχημένη, είναι αντικοινωνική, είναι εξαρτώμενη από συμφέροντα. Αφενός μεν δεν περιμένω θαύματα, καθώς οι παθογένειες δεκαετιών δεν εξαλείφονται στο πιτς φυτίλι, αφετέρου δε έχω υψηλές απαιτήσεις γιατί σπανίως έχουν υπάρξει πολλά υποσχόμενοι υπουργοί στις ελληνικές κυβερνήσεις.
Υγ: επειδή η βλακώδης καχυποψία συγκαταλέγεται στα εθνικά μας σπορ, δύο μικρές διευκρινήσεις. Δεν έχω ποτέ μου συναντήσει τον Νίκο Παρασκευόπουλο, δεν έχω συζητήσει ποτέ μαζί του, το ονοματεπώνυμό μου και το πρόσωπό μου δεν του θυμίζουν τίποτα απολύτως. Δεν έχω το παραμικρό συμφέρον να γράψω οτιδήποτε θετικό για αυτόν, δεν με έχει βοηθήσει ποτέ σε τίποτα, ούτε αναμένω την οποιαδήποτε βοήθεια από αυτόν σε οτιδήποτε. Τα καλά μου λόγια προκύπτουν βάσει προσωπική εμπειρίας και θα ίσχυαν αν είχε τοποθετηθεί σε αυτό τον θώκο από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Καλή του τύχη.
