Υποστηρίζουν πως η ελάφρυνση χρέους είναι αναγκαία συνθήκη για να μπορέσει να αναπτυχθεί η Ελλάδα και να εκμεταλλευθεί πλήρως τις ικανότητες του λαού της, ώστε να συνεισφέρει στην ενωμένη και δημοκρατική Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση ξεκαθαρίζουν πως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους από μόνη της δεν επαρκή για να δημιουργηθεί την απαραίτητη αναπτυξιακή δυναμική και ότι η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, δίνοντας βάρος στην ενίσχυση της αποδοτικότητας στην είσπραξη φόρων και απέχοντας από περικοπές στις δημόσιες δαπάνες.
Συγκεκριμένα προτείνουν:
Την υπό όρους παράταση της περιόδου χάριτος, έτσι ώστε η Ελλάδα να μην χρειάζεται να εξυπηρετεί χρέος, παρά μόνον όταν καταγράφει ρυθμό ανάπτυξης τουλάχιστον 3% και μέχρις ότου ανακτήσει τουλάχιστον το 50% του ΑΕΠ που έχει χάσει από το 2008 (ρήτρα ανάπτυξης).
Την μείωση κάποιου μέρους του επίσημου χρέους, ώστε να υπάρχει περισσότερος διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος.
Τη χορήγηση σημαντικών επενδυτικών κεφαλαίων στη βάση του σχεδίου Γιούνκερ, που θα στηρίξουν τις ελληνικές εξαγωγές.
Οι νομπελίστες που υπογράφουν την επιστολή:
Prof Joseph Stiglitz Columbia University
Prof Chris Pissarides London School of Economics
Prof Charles Goodhart London School of Economics
Prof Marcus Miller Warwick University
Michael Burke Economists Against Austerity
Prof Panicos Demetriadis University of Leicester
Prof Stephany Griffith-Jones IPD Columbia University
Prof Gustav A Horn Macroeconomic Policy Institute (IMK)
Prof Mary Kaldor London School of Economics
Neil MacKinnon VTB Capital
Prof Jose Antonio Ocampo Columbia University
Avinash Persaud Peterson Institute for International Economics
Helmut Reisen Shifting Wealth Consult
Robert Skidelsky University of Warwick
Prof Frances Stewart University of Oxford
Prof Robert Wade London School of Economics
Hilary Wainwright Transnational Institute, Amsterdam
Prof Simon Wren-Lewis Merton College Oxford
