Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Πέρυσι κέρδισε κοινό και κριτικούς με την ερμηνεία της στην παράσταση «Frida ΚΙ ΑΛΛΟ». Παίχτηκε εντός συνόρων σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, αλλά και εκτός σε Ρουμανία και Γαλλία. Φέτος η Κατερίνα Δαμβόγλου επιστρέφει στη σκηνή , αυτή τη φορά στο Θέατρο Αυλαία (από 27 έως 29.9) υποδυόμενη για ακόμη μια φορά την Φρίντα Κάλο. Την γνωστή Μεξικανή ζωγράφο. Πολύτιμος βοηθός της ο σύντροφός της στη σκηνή και στη ζωή, Robin Beer. Με ζωντανό ήχο και εικόνες μέσα από προβολή live video χτίζει τον κόσμο γύρω της μέσα από εμβληματικές εικόνες και τους πίνακές της. Η ίδια η δημιουργός εξήγησε πώς αποφάσισε να ασχοληθεί με την Φρίντα Κάλο και να ερευνήσει γιατί ταυτιζόμαστε με σύμβολα. Και πρόσθεσε μέσα από το παράδειγμα της γνωστής ζωγράφου φαίνεται ότι «Από όλα μαθαίνουμε».
-Η Φρίντα συνεχίζει το ταξίδι της, για τρίτη χρονιά, με νέες παραστάσεις. Ποιο το μυστικό της επιτυχίας της;
-Πες το μου κι εμένα άμα το βρεις. Υποθέτω πως η δουλειά είναι καλή. Οι συνεργάτες επίσης κάνουν τη δουλειά τους καλά. Κι εμείς την ξεσκονίσουμε, τη φροντίζουμε, και φροντίζουμε να μην κουραζόμαστε από αυτή για να είμαστε συνεπείς στους θεατές.
-Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη Φρίντα Κάλο;
-Ήταν ο καιρός της. Το έχω ξαναπεί. Από παιδί ακούω πως μοιάζω στη Φρίντα Κάλο, από το αποτριχωμένο μουστάκι μου ως τα φλοράλ και τα κραγιόν. Κάποια στιγμή μου φάνηκε περίεργο να ακούω να σχολιάζουν -με κακό ή επαινετικό τρόπο- πως μοιάζω στη Φρίντα. Τη βρήκα μια τεράστια ομπρέλα που έχει καταντήσει καραμέλα και ήθελα να βρω πώς, γιατί και τι κρύβεται από πίσω. Όχι για να ικανοποιήσω την περιέργεια μου. Για δύο λόγους: όταν ακούμε μια παροιμία ή μια έκφραση: πχ. «Μάπα το καρπούζι» κάποια στιγμή αναρωτιόμαστε από πού προέρχεται και πότε χάσαμε τη γραμμή προέλευσης. Τι συμβαίνει όταν αρχίζει η εξερεύνηση; Ο δεύτερος λόγος είναι πιο υπόγειος. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου βομβαρδιζόμαστε από σύμβολα. Τελευταία, αρεσκόμαστε να ξεσκαλίζουμε και τον ιδιωτικό κόσμο τους γιατί είναι πια προσβάσιμα. Ανεπανόρθωτα, κάποια στιγμή θα πέσουν από το βάθρο. Η μανία μας αυτή, είναι ίσως καθοδηγούμενη, ίσως όχι. Σίγουρα, όμως, υπάρχει και υποθάλπει έναν εθισμό, που κι αυτός με τη σειρά του ταχταρίζει ένα σωρό ανασφάλειες. Κυρίως τη λανθασμένη προσκόλληση σε αξίες που είναι έξω από εμάς και τη λανθάνουσα εντύπωση -κρυφό μυστικό- πως δεν είμαστε αρκετοί: αρκετά καλοί, αρκετά θαρραλέοι, αρκετά όμορφοι, αρκετά έξυπνοι, τυχεροί κτλ. Ύστερα παραιτούμαστε και παίρνουμε δόσεις από τα σύμβολα. Ύστερα θυμώνουμε όταν μας προδίδουν, Η ταύτιση με τα σύμβολα, όπως τη Φρίντα, κρύβει την ανεπάρκειά μας. Η δε αποκαθήλωση τους, την έλλειψη επικέντρωσης στο μέσα μας. Πώς να το πω αλλιώς; Βλέπουμε, ως μη ώριμα μεγαλόπαιδα ένα ακόμα πονεμένο μεγαλόπαιδο να παλεύει.
-Τι δείχνει η προσωπικότητά της; Τι μπορούμε να μάθουμε από τη ζωή της;
-Προσωπική η απάντηση: η προσωπικότητά της δείχνει δίψα για ζωή. Τι μπορούμε να μάθουμε από τη ζωή της; Ότι στη ζωή δεν υπάρχουν λάθη. Από όλα μαθαίνουμε.
-Οι προβολές και το ζωντανό χειροποίητο video αποτελούν μεγάλο κομμάτι της παράστασης. Πώς εργαστήκατε πάνω σε αυτό το κομμάτι;
-Αρμονικά. Με τον Ρόμπιν είμαστε ζευγάρι στη δουλειά και τη ζωή. Συνέχεια λέμε ο ένας στον άλλον «τι θα έλεγες να...» κι αμέσως ξεκινάμε το ταξίδι του αυτοσχεδιασμού. Στη Φρίντα, αφού βγήκε ένα πρώτο κείμενο αρχίσαμε να παίζουμε με τον διάκοσμο. Ξεκινήσαμε με έναν φακό. Ύστερα φέραμε μια βιντεοκάμερα. Τη στήσαμε πάνω από ένα λευκό τραπέζι. Ο πατέρας μου με οξυγονοκόλληση έφτιαξε ένα ανάποδο στασίδι για την κάμερα ώστε να έχουμε ελεύθερα τα χέρια μας. Πήραμε χαρτόνι και μαρκαδόρο και διάφορα αντικείμενα. Φέραμε κι ένα σεντόνι. Το κάναμε μπερντέ. Κι η κάμερα συνδέθηκε με έναν προτζέκτορα. Κι αρχίσαμε να παίζουμε με γωνίες, αποστάσεις, χρώματα. Μια ο Ρόμπιν στο τραπέζι, μια εγώ. Μαζί με την πρόοδο σε ιδέες και κείμενο έγιναν αυτά. Ύστερα ήρθε κι υπολογιστής και μπήκαν κάποια πιο περίπλοκα βίντεο. Από αρχής ξέραμε πως ο κόσμος αυτός είναι τόσο διασκεδαστικός και μαγικός που πρέπει να είναι φανερός. Σιγά σιγά το χαρτόνι έγινε ξύλο κομμένο με λέιζερ, τα χρώματα στις φιγούρες έγιναν πιο έντονα και ο εξοπλισμός γενικά αναβαθμίστηκε. Τη φροντίζουμε τη Φρίντα μας.
-Τι θα ακολουθήσει; Ποια τα επόμενα βήματά σας;
Τα άμεσα επόμενα βήματα:
Η Φρίντα στη Β. Ελλάδα. η Φρίντα στην Αθήνα, Θέατρο Αποθήκη από 11/11.
Η συνεργασία μας με μουσικούς καλλιτέχνες. Οσονούπω τα σχέδια αυτά...
Όσο για ρα βήματα στο κεφάλι μας για επόμενα έργα...
Μια παράσταση για έναν άνθρωπο που του λένε ποιος είναι, τι πρέπει να είναι και η πορεία του προς την ελευθερία και την αγάπη.
Ύστερα ένα δεύτερο έργο για έναν πολύ διασκεδαστικό άνθρωπο που έπειτα από κακουχίες κι αφού πάλι του λεν τι είναι δεν βρίσκει την ελευθερία αλλά γίνεται πολύ διασκεδαστικός για εμάς.
Ύστερα ένα τρίτο έργο με δυο μεγάλους, ένα φάντασμα και ένα παιδί που κοιμάται. Οι μεγάλοι ψάχνουν τρόπο να το ξυπνήσουν.
Χρήσιμα
Παραστάσεις: Παρασκευή 27, Σάββατο 28 και Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, στις 21:30. Διάρκεια παράστασης: 85 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: 15€ κανονικό | 12€ φοιτητών, ανέργων, άνω των 65 & ΑΜΕΑ. Προπώληση εισιτηρίων: Μέσω VIVA.GR και από το ταμείο του θεάτρου (ωράριο ταμείου: Δευτέρα – Παρασκευή 09:30-13:30 & 17:30-21:30, Σάββατο & Κυριακή 09:30-21:30). Πληροφορίες - Κρατήσεις: 2310 230 013.
