Επίσης προλαμβάνει τον πρόωρο θάνατο, τον καρκίνο και το άγχος
Ο δρ James Brown παρουσίασε στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης, τα τεράστια οφέλη από ένα χάπι που θα μπορούσαν να διατηρήσουν την υγιή διαβίωση και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής. Το «μαγικό χάπι» είναι σε θέση να προλάβει την παχυσαρκία και το διαβήτη, να μειώσει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου, να ανακουφίσει την κατάθλιψη και το άγχος, να αυξήσει την κινητικότητα και να μειώσει τις πιθανότητες κατάγματος του ισχίου κατά 40%.
Βελτιώνει επίσης την ικανότητα της σκέψης και ομιλίας, επιβράδυνε την εξέλιξη της νόσου του Alzheimer, μείωσε τους αρθριτικούς πόνους κατά 50%, αύξησε τα επίπεδα ενέργειας, μείωσε την κόπωση και οδήγησε σε 23% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου. Και μετά εξέπληξηε το ακροατήριο του: «Αυτό δεν είναι ένα χάπι, είναι η άσκηση».
Ο δρ Brown, από την σχολή επιστημών ζωής και υγείας στο πανεπιστήμιο Aston, πρόσθεσε: «Όλα αυτά τα οφέλη δεν έχουν τα απολαμβάνουν όσοι τρέχουν μαραθώνιους, ούτε άτομα που σηκώνουν βάρη στο γυμναστήριο, ή κάνουν 4 ώρες διάδρομο. Αυτές παρατηρήθηκαν σε ανθρώπους που περπατούν για μισή ώρα την ημέρα».
Όλα αυτά με μισή ώρα περπάτημα!
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο πανεπιστήμιο του Birmingham ο δρ Μπράουν τόνισε ότι όσοι παραμένουν αδρανείς για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να έχουν μυϊκή απώλεια που δεν μπορεί ποτέ να ανακτηθεί. Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής. Ο ειδικός περιέγραψε μία μελέτη που συνέκρινε την επίδραση του καθισιού βάζοντας ένα πόδι στο γύψο για δύο εβδομάδες σε εθελοντές, μικρούς και μεγάλους.
Οι νεαροί έχασαν διπλάσια μυϊκή μάζα κατά την περίοδο αυτή - ίσως επειδή ήταν πιο μυώδεις αρχικά - αλλά μετά από τέσσερις εβδομάδες στο γυμναστήριο, ήταν πάλι πίσω στο φυσιολογικό. Σε έντονη αντίθεση, μυϊκή μάζα των μεγαλύτερων σε ηλικία συμμετεχόντων δεν αποκαταστάθηκε μετά από τέσσερις εβδομάδες, ή ακόμη και οκτώ. «Υπάρχει μια πολύ καλή πιθανότητα ότι ποτέ δεν θα τα πάρουν πίσω», είπε ο Δρ Μπράουν.
«Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η ακινησία των μυών μπορεί να προκαλέσει σημαντική μείωση των μυών, και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν μπορεί να ανακτηθεί ο μυς. Αυτό οδηγεί σε κάτι που ονομάζεται «σκάλα εξάρτησης». Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια σειρά από βήματα που οδηγούν σε υποβάθμιση διάφορων ικανοτήτων, με αποτέλεσμα ο ενήλικας να χρειάζεται πλέον βοήθεια», προσέθεσε ο ειδικός. Τελικά η διαρκής αδράνεια σε ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας οδήγησε σε μια κατάσταση που ονομάζεται σαρκοπενία και συνοδεύεται από σημαντική απώλεια μυϊκού ιστού.
Πολύ σημαντική η μυϊκή μάζα
«Έτσι μπορεί ο άνθρωπος σε αδυναμία να ασκηθεί», είπε ο Δρ Μπράουν. «Η διατήρηση της μυϊκής μάζας σας είναι πραγματικά σημαντική». Η δρ Carol Ολλανδία, από το κέντρο του πανεπιστημίου του Aston για την υγιή γήρανση, είπε ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι το 30% των περιπτώσεων άνοιας θα μπορούσαν να προληφθούν με τη βελτίωση πτυχών της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής άσκησης. Κρατώντας το μυαλό ενεργό και η διατήρηση των κοινωνικών επαφών ήταν επίσης σημαντική.
«Η σωματική, πνευματική και κοινωνική δέσμευση έχουν πραγματικό αντίκτυπο στην πρόληψη ή την επιβράδυνση της πνευματικής παρακμής στα γηρατειά», δήλωσε η δρ Holland. «Η πνευματική παρακμή δεν είναι αναπόφευκτη. Τριάντα λεπτά μέτριας άσκησης την ημέρα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία. Μπορεί επίσης να μειώσει τον κίνδυνο της γνωστικής εξασθένησης».
Πέντε λεπτά περπάτημα στο γραφείο «σβήνουν» το καθισιό!
Πανεπιστημιακή μελέτη διαπίστωσε ότι τρεις εύκολες βόλτες πέντε λεπτών μπορούν να αντιστρέψουν τη βλάβη που προκαλείται στις αρτηρίες των ποδιών κατά τη διάρκεια τριών ωρών καθιστικής εργασίας.
Η έκθεση αναφέρει ότι η καθιστική εργασία για μεγάλες χρονικές περιόδους, όπως τη βιώνουν πολλοί άνθρωποι καθημερινά στις δουλειές τους, σχετίζεται με παράγοντες κινδύνου, όπως την αύξηση των επιπέδων χοληστερόλης και τη μεγαλύτερη περίμετρο μέσης που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιαγγειακή και μεταβολική νόσο.
Όταν οι άνθρωποι κάθονται, οι χαλαροί μυς δεν βοηθούν την αποτελεσματική άντληση του αίματος προς την καρδιά. Το αίμα μπορεί να εγκλωβίζεται στα πόδια και να επηρεάσει την λειτουργία του ενδοθηλίου των αρτηριών, ή την ικανότητα των αιμοφόρων αγγείων να επεκταθούν από αυξημένη ροή αίματος.
Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη πειραματική απόδειξη των επιπτώσεων αυτών, είπε ο Saurabh Thosar, ένας μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Oregon Health & Science University, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, ως υποψήφιος διδάκτορας στη στο πανεπιστημίου της Ιντιάνα.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να αποδείξουν ότι κατά τη διάρκεια μιας περιόδου τριών ωρών, η διαστολή των αρτηριών της κύριας αρτηρίας στα πόδια ήταν μειωμένη 50% μετά μόλις μία ώρα. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη που περπάτησε για 5 λεπτά, μετά από κάθε ώρα της συνεδρίασης παρατήρησε ότι η αρτηριακή λειτουργία τους παρέμεινε η ίδια - δεν είχε πέσει σε όλη τη διάρκεια των τριών ωρών. «Είναι ενδιαφέρον ότι η ελαφριά σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη αυτής της κατάστασης», δήλωσε ο Thosar.
