Η πατρίδα
Πάει ένας στρατιώτης στο λοχία και κάνει παράπονα:
-Κύριε λοχία, το φαγητό μου έχει μέσα χώματα!
-Καλά, τι στρατιώτης είσαι εσύ; Πώς θα αντέξεις στις κακουχίες; Για να υπηρετήσεις την πατρίδα σου δεν είσαι εδώ;
-Να την υπηρετήσω, ναι... Όχι και να την τρώω όμως!...
Η τούρτα
Ένας Γερμανός, ένας Ιταλός και ένας Έλληνας είχαν μία τούρτα. Αποφάσισαν να κοιμηθούν και να την φάνε όταν θα ξυπνούσαν.
Κάποια στιγμή λοιπόν ξυπνάνε και λέει ο Γερμανός:
-Είδα ένα περίεργο όνειρο. Ήταν μία σκάλα κι ανέβαινα, ανέβαινα, αλλά τελειωμό δεν είχε...
-Εγώ, λέει ο Ιταλός, είδα ότι κατέβαινα μία σκάλα, κατέβαινα, κατέβαινα και τελειωμό δεν είχε!...
-Εγώ, λέει ο Έλληνας, είδα εσένα που ανέβαινες κι ανέβαινες, και ‘σένα που κατέβαινες και κατέβαινες και σκέφτηκα ότι δεν θα γυρνούσατε. Έτσι, αποφάσισα να φάω την τούρτα μόνος μου προτού χαλάσει!...
Ρωτάει το τυράκι το ζαμπονάκι:
-What’ s your name?
Και το ζαμπονάκι απαντά:
-My name is Μπον, Ζα-Μπον!...
«Και ο Θεός είπε «αγάπα τον εχθρό σου»!
Και τον υπάκουσα
και αγάπησα τον εαυτό μου».
Χαλίλ Γκιμπράν, 1883-1931, Λιβανοαμερικανός ποιητής & φιλόσοφος
