Του Γιάννη Καρακατσέλη,
Συν/χου ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Με την εκλογή του κ. Στ. Κασσελάκη στις 24/9/2023 έκλεισε τον κύκλο της μια πολιτική φάρσα διαρκείας , που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2015 , με το (αντι)συνταγματικό πραξικόπημα μετατροπής του ΟΧΙ του 62% του ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σε ΝΑΙ του 38% και της επαίσχυντης προδοσίας των λαϊκών προσδοκιών με την υπογραφή του 3ου Μνημονίου . Έκλεισε μια μαύρη, πράγματι, σελίδα στην νεώτερη ελληνική ιστορία, όχι μόνο για τον πολιτικό και συνταγματικό συμβολισμό της, αλλά κυρίως γιατί επέφερε ανεπανόρθωτα πλήγματα τόσο στην εθνική ανεξαρτησία όσο και στη λαϊκή κυριαρχία , επικαλούμενη φαρισαϊκά την Αριστερά, όντας όμως μια βαθύτατη δεξιά διακυβέρνηση , απόλυτα παραδομένη αφενός στον προφανή καιροσκοπισμό της ηγεσίας της και αφετέρου στον ξένο παράγοντα, σκοτώνοντας οριστικά την ΕΛΠΙΔΑ .
Με την υπογραφή ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ και τη σύμπραξη όλων αυτών, που ανερυθρίαστα σήμερα «κλαίνε» - καταφανέστατα ιδιοτελώς - για τη χαμένη τιμή της ……Αριστεράς ( τους ) , όχι μόνο παραβιάσθηκε η σαφέστατη λαϊκή εντολή , όχι μόνο καταλύθηκε η όποια εσωκομματική νομιμότητα ( αφού η πλειοψηφία της τότε Κεντρικής Επιτροπής ήταν αντίθετη ) , όχι μόνο επήλθε το τελειωτικό κτύπημα στις όποιες προσπάθειες οικοδόμησης μιας ευρωπαϊκής αριστεράς κόντρα στον γερμανικό άξονα ( διακαής πόθος του κ. Scheuble ) , αλλά επιπλέον ψηφίσθηκε - με την σύμπραξη της επίσημης Δεξιάς - το 3ο Μνημόνιο , που σήμαινε α) την πλήρη κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας, β) την απώλεια αντί πινακίου φακής της δημόσιας περιουσίας (ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ) , γ) την αέναη εξάρτηση από τις Βρυξέλλες με τα «ματωμένα πλεονάσματα» ( που με το 4ο Μνημόνιο οριστικοποιήθηκε μέχρι το έτος 2060 ) , δ) το ξεπούλημα των ελληνικών τραπεζών και συνακόλουθα την αδυναμία άσκησης στοιχειώδους αναπτυξιακής πολιτικής , αλλά και τον βίαιο εκπλειστηριασμό της ιδιωτικής περιουσίας , ε) την διαρκή λιτότητα χάριν της δουλοπαροικίας .
Στη συνέχεια , και κατά τη διακυβέρνηση ( της κατ επίφαση 1ης φοράς Αριστεράς ) 2015-2019 υπό τον ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ψηφίσθηκαν όλοι οι αναγκαίοι και επώδυνοι μνημονιακοί νόμοι , όπως πχ νόμος Κατρούγκλου ( αντί να εφαρμοσθούν οι αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ για την ακύρωση των περικοπών των συντάξεων και των δώρων ) , ή νόμος Αχτσιόγλου (για περιορισμό του δικαιώματος της Απεργίας ) , ή οι νόμοι για τα FUNDS & τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς , ενώ μετά την παράδοση στην επίσημη Δεξιά του Κ. Μητσοτάκη σε όλο το διάστημα 2019-2023 υπερψηφίσθηκαν πάνω από το 50% των νόμων της Ν.Δ . Εννοείται , όλα αυτά , στο όνομα της Αριστεράς , βιάζοντας με τον προκλητικό αυτό τρόπο κάθε έννοια πολιτικής εντιμότητας , βαφτίζοντας ξεδιάντροπα τις αυταπόδεικτα αντιλαϊκές και ξενόδουλες πολιτικές τους σε δήθεν υπεράσπιση των Αρχών της Αριστεράς, συντρίβοντας στην πράξη κάθε ίχνος ΕΛΠΙΔΑΣ . Με τις μεθοδεύσεις αυτές ακύρωσε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και συνακόλουθα όλος ο ΣΥΡΙΖΑ το νομιμοποιητικό λόγο της εκτόξευσής του από το 7% στο 17% και το 2015 στο 36% , δηλαδή την αντιμνημονιακή πολιτική .
Μετά τη διπλή εκλογική συντριβή του κ. ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ και την επακόλουθη ελεύθερη πτώση του, πλέον, προχθές , στις 24/9/2023 έκλεισε και τυπικά ο φαύλος αυτός κύκλος του μορφώματος της συστηματικής πολιτικής απάτης , που κυρίως ευθύνεται για την κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας και τη μετατροπή της χώρας σε μια αέναη δουλοπαροικία , με την εκλογή του φυσιολογικού Αρχηγού τους , του κ. Στ. Κασσελάκη. Μια πολιτική φάρσα , που κράτησε 8 ολόκληρα χρόνια , με ανυπολόγιστες αυτή τη στιγμή επώδυνες για την Ελλάδα και το Λαό συνέπειες , ακόμη και για την υπόσταση αυτού τούτου του νεοελληνικού Κράτους , με την αναγκαία υπόμνηση ότι η Κυβέρνηση ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ κλήθηκε να κλείσει την πόρτα του φρενοκομείου που είχε ανοίξει ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ από το Καστελλόριζο τον Μάϊο του 2010 , και όχι να την μετατρέψει σε λεωφόρο εθνικής και κοινωνικής υποτέλειας. Μια πολιτική φάρσα , που είχε ως επακόλουθο και την οργανωτική διάλυση του καιροσκοπικού αυτού σχήματος, ανοίγοντας διάπλατα τις εισόδους στον κάθε Κασσελάκη .
Σίγουρα , θα κριθούν – με πρώτο και καλύτερο τον κ. ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ – πολύ σκληρά από την Ιστορία.
‘Όμως, πέρα από τα αίτια , βάσει των οποίων δημιουργήθηκαν όλες εκείνες οι αντικειμενικές συνθήκες άλωσης των μηχανισμών εξουσίας και αυτού τούτου του ΣΥΡΙΖΑ , το ουσιαστικό ερώτημα που τίθεται και έχει άμεση σχέση με την πολιτική , συνίσταται στον σκοπό που καλείται να εξυπηρετήσει η επιλογή Στ. Κασσελάκη – με τον τρόπο που έγινε σε έναν διάτρητο ΣΥΡΙΖΑ - στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία . Έχουν γραφεί , αυτές τις μέρες, διάφορες υποθέσεις σχετικά με την σκοπιμότητα που εξυπηρετείται , άν και , δυστυχώς, τα περισσότερα άρθρα περιορίζονται και εξαντλούνται στην παράθεση ¨παραπολιτικών¨ σχολιασμών ή στον ρόλο του ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ .
Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να υιοθετήσει την εύκολη εκδοχή , ότι φαντασιώθηκε , ξαφνικά, ο Στ. Κασσελάκης την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς να έχει καμία σχέση με τον χώρο και την πολιτική στην Ελλάδα , ήρθε , βρήκε πόρτες ανοιχτές, επεξεργάσθηκε τις αμερικάνικες πρακτικές για τη διαφημιστική του προβολή , σε είκοσι ημέρες και ….ήρθε πρώτος !!! Κανονικό , αμερικανικό όνειρο επιτυχίας από το πουθενά , ένα παραμύθι που δυστυχώς έχει πείσει έστω αυτούς τις περίπου 70 χιλιάδες , που τον ψήφισαν , κυρίως λόγω του εκτεθέντος παραπάνω αδιεξόδου πολιτικής ταυτότητας. Ένα παραμύθι , όμως , τόσο έωλο, που μόνο ο πατέρας Κασσελάκης το υποστηρίζει πειστικά , αναφέροντας ότι ο γιός του από μικρός ήθελε να γίνει Πρωθυπουργός ( όπως λένε τα παιδιά στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, εγώ θα γίνω αεροπόρος !!! ) . Τα ¨..ύστερα του κόσμου …¨, που θάλεγε και ο Ν. Καζαντζάκης .
Επίσης, έωλη είναι και η υπόθεση , ότι τον ¨..έχουν φυτέψει…¨, έτσι απλά και αφηρημένα, υπονοώντας εσωτερικές σκοπιμότητες . Γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει στις μέρες μας εκείνη η αναγκαιότητα του 1958, δηλαδή στην κορύφωση του ψυχρού πολέμου, όταν ο αμερικανός Πρέσβης , λόγω του ότι η ΕΔΑ πήρε 25% και είχε γίνει αξιωματική αντιπολίτευση , απαίτησε από τους σκόρπιους αρχηγίσκους των φιλελεύθερων κομμάτων να φτιάξουν μια ενιαία αντιπολίτευση . Έτσι , έγινε πάραυτα η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ και απορρόφησε όλο τον κραδασμό της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΡΕ . Σήμερα , δεν συντρέχει τέτοιος λόγος και αντίστοιχος κίνδυνος για τους κρατούντες , μια και έχουμε να κάνουμε με ένα Λαό ηττημένο ( 2015 ) , βαθειά απογοητευμένο , χωρίς καμία ΕΛΠΙΔΑ και ανίκανο να αντιδράσει , όπως αποδείχθηκε με αφορμή πρόσφατα ακραία κοινωνικά γεγονότα , πχ τα Τέμπη. Με απλά λόγια, δεν υπάρχει ¨εσωτερικός κίνδυνος¨ για το σύστημα των κρατούντων .
Αντίθετα , η παρέμβαση , του εξωτερικού παράγοντα είναι υπαρκτή και προφανής και συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με λόγους γεωπολιτικούς και από αυτή την σκοπιά μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός αυτό Ούτε φαινόμενο είναι, ούτε υπάγεται στο χώρο της μεταπολιτικής ή αποκλειστικά της διαφημιστικής παρέμβασης στο μυαλό του πολίτη.
Πράγματι, συντρέχει προφανής σκοπιμότητα, απόλυτου ελέγχου των πολιτικών εξελίξεων και συσχετισμών στην Ελλάδα σε επίπεδο εποικοδομήματος . Οι λόγοι έχουν να κάνουν με τη συνεχή μεταβολή των παγκόσμιων συσχετισμών ( η ένταση της αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία αποτελεί απλή έκφανση της μεγάλης εικόνας ) , σε άμεση συσχέτιση με τη διαρκή ανεξαρτητοποίηση της Τουρκίας του Ερντογάν . Από αυτούς τους λόγους έχει μετατραπεί , σταδιακά ήδη από το έτος 2018 ( προσυμφωνία για τις βάσεις με ΗΠΑ ) και μέχρι σήμερα , η Ελλάδα σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με την Ανατολή.
Με αυτή την έννοια και μόνο καθίσταται απόλυτα αναγκαίος ο έλεγχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως εναλλακτική , ή δι’αυτής η αποφασιστική πίεση στην κυβέρνηση για την υλοποίηση αποφάσεων ή και για την από κοινού λήψη αποφάσεων σε επώδυνα εθνικά ζητήματα , αποφάσεις που σαφέστατα, λαμβάνονται αλλού και από άλλους για εμάς και εντάσσονται στην περιγραφείσα μεγάλη εικόνα !!.
Γι αυτούς τους λόγους και σε καμία περίπτωση για εσωτερικές σκοπιμότητες ή ακόμη πιο πολύ για να ¨…αλωθεί η Αριστερά..¨, έγινε η πρωτοφανής για την εποχή μας αυτή παρέμβαση .
Οι εξελίξεις , πράγματι, θα πρέπει να είναι και ραγδαίες και απροσδιόριστες , γιατί πολύ απλά δεν είναι γνωστές οι στρατηγικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί και στις οποίες – δυστυχώς - υπάγεται και ο ελλαδικός χώρος, εκόντες - άκοντες . Το χρονικό διάστημα μέχρι τις ευρωεκλογές θα είναι πολύ πυκνό πολιτικά και θα αποδειχθεί εάν το εγχείρημα αυτό έχει την δέουσα ανταπόκριση από τη βάση . Σαφέστατα και δεν αποτελεί πρόβλημα η παλιά γραφειοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ , που έχει ήδη αποδοκιμασθεί από τα ίδια τα εναπομείναντα μέλη του. Το μεγάλο στοίχημα του εγχειρήματος του κ. Στ. Κασσελάκη θα είναι η ταχύτητα απορρόφησης του ΠΑΣΟΚ και η εμφάνιση ενός ενιαίου κεντρώου κόμματος (“Democrats”) απέναντι στη συντηρητική διακυβέρνηση (“Republicans “ ) .
Βέβαια, όλα αυτά είναι σχέδια επί χάρτου , ερήμην του κυρίαρχου (?) Λαού . Ενός Λαού, που βιώνει , βέβαια, μια πρωτόγνωρη παγκοσμίως οικονομική και κοινωνική κρίση εδώ και 13 χρόνια , χωρίς ίχνος Ελπίδας , και προβλέπεται με βάση το 4ο Μνημόνιο η διατήρηση της ¨κανονικότητας¨ αυτής δηλ. της διαρκούς λιτότητας και της συνεχούς απίσχνανσης του Κράτους Πρόνοιας μέχρι το 2060, δηλ. 37 έτη ακόμη !!! . Αλλά, η ιστορική παρατήρηση έχει πολλές αντιρρήσεις για όσους θεωρούν αενάως τους Λαούς δεδομένους.
Η ζωή θα δείξει, όπως έλεγαν και οι παλιοί.
